PSIKOLOGJI - LUMTURIA

Do të filloj shtjellimin tim mbi lumturinë nga dy pikat e para etike që përballen me rrugën e kërkimit të haresë e të fatlumsisë. Nëse themi se për të qenë i lumtur duhet kaluar nëpër fazën e shndërrimit të shpresave pa asnjë kusht në qëllim përfundimtar duke mos patur kujdesin për pasojat, atëherë përballemi me dy probleme, si që thashë etike mjaftë të diskutueshme: në radhë të parë, do të përmend rrenën dhe menjëherë Kantin i cili flet për një të them të drejtë për të rrejtur. (Sikur njerëz me qëllime të errëta ngasin një tjetër dhe trokasin në derën time e pyesin për
të, duhet të tregoj se ai mëshifet tek unë ose jo? Nëse tregoj, e vë në rrezik jetën e një të pafajshmi, unë jam një i pamëshirshëm… dhe a do të jem i lumtur? Në raste të ngjajshme, mendoj se rrena ia vlen para pasojave.

Çështja e dytë është e lidhur kryekëput me disa teori fetare shpesh jo mirë të sqaruara nga një numër teologësh kur thonë se duhet punuar për botën e amshuar, se për atje duhet ta kërkojmë e fitojmë lumturinë. Ngarkimi etik qëndron në punën e njeriut për të qenë i lumtur edhe në këtë jetë dhe për të ju sjellë një lumturi familjes. Por nëse duhet punuar për të fituar jetën tjetër, atëherë krejt mundi për të fituar e jetuar në hare shndërrohet në turbullirë dhe zhgënjim tokësor dhe katrahurë etike.

Sa i përket fesë islame, ky qëndrim është tepër i vjetruar dhe nuk qëndron më aspak slogani i thjeshtë dhe tepër në kundërshtim më fenë: « Punoni për ahiret ». Teologët e rinj shumë mirë sqaruan dhe sqarojnë se puna është detyrë e çdonjërit si për fitim e gjallërim korrekt në këtë botë, po ashtu edhe për në botën e pafund. Lumturia arrihet shumë vështirë me barkun e uritur. Dhe të shtoj se me bark të uritur, me familje të uritur, nuk shkohet në asnjë faltore e sidomos për të kërkuar lumturinë e pas vdekjes, andaj, duhet njeriu të mënjanoj nga mendja etikën se puna është e dedikuar për « atë botë » Kjo lloj etike shoqërore duhet ngritur rrënjësisht për t’ ia lëshuar vendin punës si mjet për të arritur begatinë materiale tani e kështu, të krijohet një rrugë e sado e vogël për lumturi dhe njëherit, një rrugë po ashtu e vogël, për lumturinë e amshueshme.

Morali në lumturi. Gabimet e moralistëve.

Disa filozofë parashtrojnë çështjen morale të lumturisë dhe e identifikojnë me kënaqësitë. Ata e arsyetojnë këtë me argumentin se lumturia është dhënie përparësi trupit mbi shpirtëroren. Edhe në këtë pikë them se lëmshi ngatërrohet pa u munduar sa duhet të gjinden justifikime për të thënat dhe bindjet e tilla të moralistëve. Çka mund t’i dëshirojmë më të mirë njeriut, pra vetes dhe të tjerëve, përveçse lumturi ? Ajo do të jetë pjesë e trupit dhe e shpirtit. Do të nisemi nga shëndeti fizik që do të them se është parakusht (në pjesën më të madhe ) i mundësive për lumturi. Vallë mungesat shëndetësore personale dhe ata të rrethit, si familja e më gjerë, nuk janë zanafillë e mjerimit ? Shëndeti i mirë dhe mundësitë e kënaqësive trupore, krijojnë bazat e para për lumturi. Mjafton një përmirësim i lehtë i gjendjes fizike që i sëmuri të ndjehet i lumtur...; një fitim i vogël që mundëson ushqimin e vetes e familjes shndërron brengën në hare. Lypësi më i mjerë është fatlum kur dikush ia zgjat dorën se me këtë krijon kushte për mbarëvajtje fizike dhe vetëm kjo ndjenjë i shkakton gëzim.

Përkundrazi mendimeve të moralistëve, them se lumturia duhet të jetë detyrë morale e çdokujt pasi që ajo nxit njeriun në përparim dhe pastron shpirtin e trupin nga vuajtjet shkatërruese që dëmtojnë në një masë të madhe njeriun. Pra, duhet kërkuar lumturinë në çdo hap se ajo është diçka që mungon e njeriu kërkon një të mirë që s'e ka në posedim. Lënia pas dore, neglizhimi dhe mosangazhimi, si që thotë një fjalë popullore, « për ditë më të mira », krijon zbrazëtirë dhe mjerime të rënda shpirtërore. Kur themi se kërkojmë lumturinë, këtë e bëjmë jo vetëm se ajo mungon por nga se edhe e dëshirojmë atë. Pascal-i thot se çdo kush shpreson të gjej lumturinë, nënkuptuar këtu edhe atë që nis të varret. Përmend këtu këtë filozof se çdo kush ik nga vuajtja, nga trazira, nga fatkeqësia dhe kjo ikje ç’është? Nuk është kërkim i lumturisë. Kjo pohon edhe njëherë atë që thash më lartë se kërkimi i lumturisë është obligim moral dhe assesi nuk bie në kundërshtim me të. Gabimi pra qëndron në përzierjen e dëshirës më të lartë për lumturi me shumën e kënaqësive pa dallim. Këtu edhe Kanti shumë i përmendur sikur ngatërron lëmshin nëpër çekrekun e vet moralizues. Një vështrim pyetës mbi çështjen mjafton të ndajmë shapin nga sheqeri. Lumturia nuk është e nuk mund të jetë thjeshtësim i kënaqësisë e as shpëtim i plotë nga vuajtja. Të dyjat ecin rrugës së tyre të pafund. Kur ndihemi fatmjerë e të paaftë nuk shkaktojmë vdekjen tonë. Nëse e bëjmë atë, e bëjmë për ideale të ndryshme se kërkojmë një pavdekshmëri nëpërmjet një akti. (Në botëkuptimet e mia ky akt nuk ka asnjë vlerë, përkundrazi ai është dobësi dhe mungesë force e qëndrueshmërie. Religjionet gjithashtu nuk e parapëlqejnë vetëvrasjen kurse islami e ndalon rreptësisht). Për më tepër, nuk mund te themi në asnjë mënyrë se objektet (pasuritë) e ndryshme nuk ndikojnë në krijimin e ndjenjës së kënaqësisë dhe satisfakcionit vetanak e më gjerë. Nëse fuqia e rezonimit aktiv është e aftë të vendos dhe veproj drejt mirësisë, atëherë nuk ekziston gjë tjetër, vetëmse një lëvizje drejtë krenarisë dhe kënaqje shpirtërore. Vet moralisti që arrin të mposhtë një dëshirë drejtë një kënaqësie, është një kënaqësi e lumturi për të. Mundimi dhe tentativat e sportistit për të arritur i pari është krenari, vendi i fundit i sjell jokënaqsi dhe, po qese forca e brendshme mungon, sjell edhe ndjenjën e devalorizimit që nuk kapet për asnjë lloj morali as fetar e as « moralist ». Arritja e lumturisë, si që përmenda më parë, në vete përmban shpesh dhimbje dhe sakrifica të panumërta. Vlen të përmenden ushtrimet e gjata dhe të mundimshme të sportistëve e sidomos, unë ndjej një krenari të përmend kohëzgjatjen e shtatzënisë kur nëna e ardhshme është më se e lumtur duke qenë plotësisht koshiente për dhimbjet e lindjes… Krenaria e lehonës është lumturi e pashoqe. Vlerësoj se kalimi nëpër kënaqësi fizike, kalimi nëpër dhimbje, nëpër begati objektesh..., nuk duhet të jetë assesi pengesë morale për të arritur lumturinë. Vet moralistët arrijnë lumturinë e tyre duke nënçmuar vlerat e tjetrit gjë është amorale në vetvete. Arritja e lumturisë është në vend të parë çështje dëshire dhe rezonimi i pastër i çdonjërit dhe ai duhet të arrihet ashtu si e shef personi. Këtu do të konsiderojmë element më të rëndësishëm etikën shoqërore dhe jo lloje të pavlefshme të një pseudomorali. Etika që duhet patjetër përmbajtur është respektimi i lumturisë së tjetrit dhe moscënimi i të drejtës së tjetrit për lumturi. Krijimi dhe ndihmesa për të krijuar njerëz të lumtur është lumturi më e madhe që mund të dëshirohet, e pra kjo është moral dhe etikë e pakontestueshme në rrugën e lumturisë.

A është lumturia permanente apo e tashpërtashme?

Tani kur themi se lumturia është diçka që na mungon, ç’ndodh kur e kemi atë që na mungonte e na bënte jo të lumtur? Atë që nuk e patëm tani e kemi dhe tanimë lumturia që kërkonim e posedojmë, nuk na mungon por nuk jemi akoma plotësisht të lumtur se në të njëjtin moment paraqitet dëshira për diçka tjetër që tani ia ndiejmë mungesën. Gjithnjë themi: » Ah sikur…. », « Sa i lumtur do të isha… » çdo herë zbulojmë se aty nuk është akoma ajo lumturi që dëshironim dhe, nisje nga fillimi. Nga kjo si përfundim nxjerrim se Lumturia është dëshirë pozitive dhe meriton të dëshirohet. Ja se si e shpjegon Schopenhaueri këtë: « Jeta luhatet si lavjerrësi, nga e majta në të djathtë, mes vuajtjes dhe kokëçarjes .»

Lumturia është gjithashtu një diçka që e dëshirojmë për çdo herë. Shtrohet pyetja tani , si e tillë a është e qëndrueshme në kohëzgjatje apo e tanipërtanishme? Pasi që e dëshirojmë përgjithmonë, do të ndaj gjërat – përjetimet që kanë vlera të gjata kohore si besnikëria, martesa, puna që duam dhe që është stabile, mirëqenia shëndetësore e familjes e sidomos të më të afërmit. Me një fjalë, siguria e shumanshme e permanente krijon gjendje qetësie dhe pushim shpirtëror, që mundëson fushë të gjerë të plotësimit të kënaqësive kohëshkurtra dhe kështu ndërtohen kushtet primare për një jetë të mbushur me lumtur i që i jep asaj ndjenjën e vlerës së konstante.

Nëse themi se lumturia është qëllimi më i dëshiruar i njeriut për sot dhe për mot, pra, për këtë jetë dhe për jetën në botën e amshuar, atëherë konstatojmë se njeriu pa përjashtim, dëshiron lumturinë dhe në brendi të tij shndërrohet në të uritur të përjetshëm, së paku në psikikën e tij dhe gjithmonë shpreson të prekë fatlumsinë që aq shumë i mungon. Në këtë vrap, do të kaplojmë edhe dëshirën dhe detyrën morale për t'i bërë edhe të tjerët të lumtur. Nënkuptohet, kjo dëshirë dallon nga cilësia e subjektit dhe nga shkalla e ndjenjës së dashurisë për tjetrin. Kur dikend e duam më tepër, jemi në gjendje të bëjmë çmos për ta bërë të lumtur dhe kështu e bëjmë të lumtur edhe vetveten…

Lumturia pjesë e imagjinatës reale dhe dëshirë e mirëqenies psikofizike.

Trajtuam disa nga kushtet të karakterit më tepër fizik, moral dhe etik të lumturisë. Të them tani se ajo është në masë të madhe pjesë e imagjinatës së njeriut. Ajo është koshiencë e njeriut që hulumton, që kërkon, të mirën dhe po që se arrijmë në një çiltërsi psikike, imagjinata e jonë nuk do të na luaj dredhi, së paku nuk do të na dredhoj shpesh që do të thotë se, për të qenë i lumtur nevojitet një imagjinatë e shëndoshë, se ajo është sunduesja e tmerreve dhe fatlumsive në psikikën e njeriut. Dhe si përfundim do të them se krejt çka të bëjmë në jetë anon nga një qëllim i qartë që e quajmë lumturi. Dëshirë, kënaqësi dhe plotësim nevojash pa dallim. Kam kujdesin të përmend se lumturia është kuptim abstrakt dhe personal por që në vete përbën një mori vlerash madhore nga të cilat shërbehemi për të krijuar mirësinë tanë. Nisem nga shëndeti, familja, dashuria, miqtë, puna, fitimi, siguria, mirënjohja. Pra çdo përparësi qoftë materiale, shoqërore e shpirtërore, ka rolin e vet të rëndësishëm në ndërtimin e lumturisë.

Detyra Plote

PSIKOLOGJI - SISTEMI I SUKSESIT (3)

ATË QË DUHET TË NDODHË NJËHERË DUHET TA PËRJETOJMË!

Gjëja që dëshirohet, pra duhet të supozohet. Në mënyrë sa më të fortë që të bëhet kjo, aq më i fortë bëhet përfytyrimi, i cili pastaj aq më shumë i mbisundon ndjenjat dhe në këtë mënyrë realizohet.

Të mos thuhet se është marrëzi t’ia supozosh vetes ta zëmë shëndetin, atëherë kur nuk e ke shëndetin; ose t’ia supozosh vetes se nuk ke
dhembje atëherë kur dhembjet i ke aty. Kjo, ç’është e drejta, na duket e pakuptimit, po, megjithatë, mendimi, përkatësisht përfytyrimi: “dhembjet kanë pushuar, më nuk më dhemb askund”, do të bëjë që dhembjet të zvogëlohen, kuptohet po të supozojmë se përfytyrimi e ka forcën e duhur. Ju ka rënë të dëgjoni gjë ndonjëherë për fakirët? Me anë të fuqisë së imagjinatës, do të thotë me anë të sugjestionit, shumë prej tyre arrijnë të bëhen krejt të pandjeshëm. Kur njeriu i paudhëzuar i vështron eksperimentet e tyre, ta zëmë shpërthimin e muskujve të tyre me shpatë, atëherë mendon se përjeton një mrekulli të vërtetë. Ndërkaq çdo gjë aty është fare e natyrshme dhe e kuptueshme dhe atë që e bën fakiri, mund ta bëjë kushdo që përdor autosugjestionin dhe e shfrytëzon fuqinë e tij.

Dukurit e këtij lloji janë fare të thjeshta: dhembjen ta zëmë e ndiejmë vetëm atëherë kur me anë të përfytyrimeve arrin në vetëdijen tonë. E kjo gjë mund të ndodhë vetëm nëse ai përfytyrim e tërheq vëmendjen tonë. Ndërkaq, nëse nuk është fjala për një rast të tillë, atëherë nuk e ndiejmë as dhembjen. Pra, nëse supozojmë se vërtet nuk ndiejmë kurrfarë dhembjeje, atëherë edhe përfytyrimi për mosekzistimin e dhembjes kuptohet se vjen në radhë të parë në mendimin tonë, prandaj për këtë shkak edhe presioni i shqisave (ndjenjat e dhembjes), i shkaktuar nga të therurat e trupit, nuk arrin të depërtojë në vetëdije, sepse vëmendja është kthyer në anën tjetër.

Se kjo vërtet është kështu, do ta keni provuar tashmë vetë disa herë. A s’ju ka ndodhur ndonjëherë deri më tashti të lëndoheni dhe këtë të mos e keni hetuar? Këtë gjë do ta keni vërejtur vetëm pas disa javësh. Kjo ndodh njësoj sikur me fakirin, përpos që vëmendja juaj nuk është larguar me anë të përfytyrimit mbi mosekzistimin e dhembjes, por me gjëra të tjera.

Kush nuk mësohet të kuptoj pse ndonjë autosugjestion thjesht duhet të veprojë, pse ndjenja është më e fuqishme se vullneti, pse mu me ndihmën e qëndrimit pasiv zhduket nga vetëdija ajo që është negative, ai kurrë nuk do të arrijë të bëjë me sukses autosugjestionin. Qenësore është çështja e njohurisë. Kur të jetë zgjidhur ajo, atëherë të gjitha të tjerat s’janë asgjë tjetër, pos një lojë dhe zbavitje fëmijësh.

Ashtu siç vepron fuqia e mendimeve në mbretërinë e funksioneve organike, po ashtu ajo pengon dhe ndihmon në fushën e shpirtërores. Nëse më detyron përfytyrimi se kam kujtesë të dobët, vështirë se do të më mbetet gjë në kujtesë; nëse konsideroj se ndonjë punë mendore nuk do të mund ta bëj, atëherë do të ndodhë ajo gjë etj. Ndërkaq, përfytyrimet tjera do të veprojnë krejtësisht ndryshe: ato do të shtojnë aftësitë për punë, do ta rrisin forcën dhe mundësinë e njeriut. E meqë mu kjo e fundit ka rëndësi tejet të madhe për arritjen e suksesit, dy herë më shumë është e nevojshme të bëhet autosugjestioni i vetëdijshëm. Meqë në mendime njeriu bën ndikim në vetveten, të manifestuar në mendime, shfrytëzojeni fantazinë dhe supozoni fort se ajo që dëshironi do të përmbushet. Mos harroni: Sugjestionit duhet t’i besoni plotësisht, ai duhet të jetë i qartë dhe i kuptueshëm. Përherë ta keni ndër mend se sugjestioni do të realizohet gjithmonë në përputhje me përmbajtjen.


Ngritja dhe forcimi i vetëbesimit


Në mënyrë që me anë të ndikimit në vetvete të rritet dhe të forcohet në radhë të parë vetëbesimi, kërkohet ta vështrosh veten shpesh në pasqyrë. Me këtë rast duhet ta vështrosh drejt në sy dhe vëmendjen tënde ta përqendrosh në përfytyrimin: “Unë jam njeri i cili ka besim në vete!”. Kuptohet se me këtë rast nuk bën ta varësh hundën, por duhet të kesh shprehje fytyre të një njeriu fare stabil dhe të sigurt. Sugjestioni i tillë që ushtrohet çdo ditë ka vlerë të pazëvendësueshme. Ai edhe frikacakun më të madh, për një kohë të shkurtër, e bën të ndryshojë, e sidomos atëherë kur thëniet e vete i argumenton edhe me dëshmi. Për këtë qëllim jua përkujtoj programin, planin dhe vendimet të cilat i merrni për çdo ditë dhe të cilat në rast të realizimit dhe të plotësimit, bëjnë që ideja e vetëbesimit të mbisundojë njeriun me sovranitet.

Autosugjestioni i të folurit

E tash nja dy-ti fjalë për ata lexues të mi të cilët i brengos ndjenja se vullneti i tyre është fare i pafuqishëm për të luftuar kundër ndikimeve negative. Në rast të tillë duhet të bëhet sulfrimi, do të thotë të ushtrohet ndikimi me anë të fjalës së shqiptuar. Me këtë rast aksioni i drejtpërdrejtë i vullnetit, siç kam theksuar më parë, të drejton kundër shkatërruesit të harmonisë jetësore. Po ajo gjë që te mënyrat e përmendura më parë të sugjestionit vetëm mendohet, këtu ndërkaq shqiptohet, ç’është e drejta jo aq zëshëm, por megjithatë aq sa për t’u dëgjuar qartë me veshët e tu. Ajo që duhet të ndodh duhet të formulohet shkurt, madje sipas parimeve, të cilat tashmë janë theksuar dhe përcaktuar. Formula duhet të jetë kështu e shkruar dhe e prerë. Gjatë ditës duhet të shqiptohet disa herë duke pasur besim të madh në veprimin e saj. Në këtë rast ka rëndësi edhe rrethana se duhet të nisemi nga pikëpamjet e vetëkuptimit, sepse kjo zërin e bën fort të bindshëm, kurse edhe vetë përfytyrimet, të cilat krijohen më këtë rast, bëhen edhe më të forta.

Për çdo dëshirë, për çdo gjendje shpirtërore gjendet lehtë formula përkatëse. Si e do nevoja, në të njëjtën kohë sipas mundësisë merret vetëm një. Ndërkaq, nëse njeriu lëngon nga një sërë sëmundjesh dhe të metash, do të përdorë atë formulë që i përfshin të gjitha. Ta zëmë: “Nervat e mi janë të qetë dhe nuk kam asnjë brengë” etj. Me rastin e autosugjestionit është mirë që njeriu të jetë vetëm; me rastin e shqiptimit të ndonjë fjale duhet të merrni frymë thellë dhe ngadalë. Edhe gjatë autosugjestionit, të zbatuarit sistematik dhe të rregullt ka rëndësi tejet të madhe: për këtë shkak duhet të caktohet kohe e saktë kur do të ndikosh në vete; momenti më efikas është në mëngjes dhe në mesditë, e përpos kësaj edhe në mbrëmje pak para gjumit. Formula e caktuar pastaj duhet të shqiptohet me temp të shpejtuar 20-25 herë.

Shqiptimi i pandërprerë në mënyrë të lirë i formulës sugjestive ka rëndësi tejet të madhe, sepse në këtë mënyrë kurrnjë mendim tjetër nuk do të jetë në gjendje të tërheq vëmendjen nga ndonjë objekt tjetër. Nëse ta zëmë formulën sugjestive e shqiptojmë tejet shpejt, me shpejtësinë me të madhe, atëherë aty kurrfarë mendimi tjetër nuk mund të përzihet dhe në këtë mënyrë, mendimi që shqiptohet, bëhet më i fortë dhe më aktiv. Se mendimi i shqiptuar drejt mbisundon përherë mbi ne, mund të vërehet lehtë edhe vetë. lëshojeni krejtësisht të lirë dorën tuaj të djathtë pa e shtrënguar me këtë rast asnjë muskul, dhe ashtu të lirë lëreni të varur për trup, e pastaj shqiptojeni mendimin tjetër pa e ndërprerë asnjë pjesë të sekondës: “Nuk mund ta ngris dorën, nuk mund ta ngris dorën” etj. etj. Tashti kur e përsëritni se nuk mund ta ngritni dorën, përpiquni që, megjithatë, ta ngritni, do të shihni se e keni kot, dhe nëse përpiqeni edhe disa fish më shumë. Ndërkaq, nëse përkrye të gjithave, megjithatë, e ngritni dorën do të thotë se mendimin nuk e keni shqiptuar drejt dhe shpejt sa duhet dhe për këtë shkak ka dominuar më shumë mendimi i kundërt.

Njeriu përherë mund të bëjë vetëm atë gjë që momentalisht ia sugjeron përfytyrimi më i fortë. Dhe për këtë kur më thoni se jeni në gjendje edhe të ecni dhe të qëndroni dhe t’i bëni edhe një mijë punë të tjera, e që me këtë rast përfytyrimi përkatës të mos ju shfaqet në vetëdije, sërish do t’jua përkujtoj ndërdijen, ku krijohen dhe nga ku dalin përfytyrime mbi çdo gjë që “mund ta bëni” ju.

Me këtë, lexues të nderuar, e përfundoj kreun në të cilin u njoftuam me nxitësin shpirtëror të suksesit. Kur të dimë se si përdoret autosugjestioni, do ta kemi në dorë mjetin më të fuqishëm për të arritur suksesin personal. Nëse këtë mjet do të dimë ta përdorim me vetëdije dhe racionalisht, duke u bazuar mbi gjithë atë që kemi thënë më parë, sukseset e shumanshme që do t’i arrini me këtë rast do të na ngazëllojnë edhe rrethin tonë.

MENDONI POZITIVISHT!

Mendimet janë forcë e cila vë në lëvizje edhe qiellin edhe tokën.

Fund.

(Pjesë nga libri “Sistemi i suksesit” pjesa e parë)

Detyra Plote

PSIKOLOGJI - SISTEMI I SUKSESIT (2)

SI LINDIN PENGESAT SHPIRTËRORE

Tashti do ta konstatojmë se a mund të bëhet fare shtangimi i dorës me anë të përfytyrimit. Si shembull i mirë për këtë është agorafobia. Kush lëngon nga kjo, organikisht është fare i shëndosh, mund të ecë dhe të qëndrojë sa t’ia dojë qejfi, pa farë vështirësie, deri atëherë kur nuk do të detyrohet të kapërcejë ndonjë rrugë, shesh apo vend. Atëherë nervat papritmas nuk dëgjojnë më, zemra fillon të rrahë me forcë, gjunjët dridhen, djersët gufojnë nga të gjitha vrimat dhe shtangimi, do të thotë
pazotësia e të ecurit, është i paevitueshëm. Në çfarë mënyre? Nga ndërdija vepron ndikimi i përfytyrimit negativ: prototipi shpirtëror i agorafobisë.

I sëmuri, të shumtën për shkak të rrethanave të jashtme, e shpesh edhe për shkak të ngacmimit të tepërt të nervave, dikund ka përjetuar dërrmim të forcës së vetë. Kjo rrethanë ka krijuar frikë nga përsëritja dhe në ndërdije ka fiksuar besnikërisht atë dërrmim si përfytyrim, i cili pastaj shfaqet dhe vepron vazhdimisht gjithsaherë që individi i ngarkuar me atë sëmundje të gjendet në pozitë të ngjashme, sikundër me rastin kur e ka lëshuar fuqia herën e parë. Edhe pse gati të gjithë të sëmurët që lëngojnë nga agorafobia e dinë mirë se kanë trup të shëndetshëm, ata pandërprerë shfaqin bindjen se është marrëzi të kesh frikë ta kapërcesh rrugën, megjithatë ajo frikë shfaqet rregullisht. Nëse njerëzve të tillë u thoni: “Edhe pse nuk e kapërceni, ju jeni të shëndosh”, atëherë fillojnë të ankohen si fëmijë hallpakë dhe flasin me duar të kryqëzuara: “Paj unë dëshirojë, por nuk mundem!”.

Ndjenja më e fortë se vullneti

Ky konstatim është dëshmia më e mirë e dobësisë së vullnetit, nëse ndjenjën e mbisundon një përfytyrim, sepse ata për të cilët është fjala nuk thonë vetëm se nuk munden, por ata këtë gjë edhe e ndiejnë dhe mu për këtë shkak se ndiejnë në këtë mënyrë, përfytyrimi negativ ka mundësi të ushtroj një ndikim të përgjithshëm në trup.

Ashtu siç shfaqen dukuritë e agorafobisë, po ashta parimisht krijohen të thuash të gjitha pengesat e ashtuquajtura shpirtërore, të quajtur pengesa, për shkak se janë rrjedhë normale e proceseve shpirtërore, kurse te agorafobia sundimi i vullnetshëm i nervave është i shkatërruar, përkatësisht i prishur. Në këtë mënyrë krijohen: të skuqurit nga sëmundja, frika nga ndriçimi i llambës, belbëzimi nga nervozizmi, anomalitë seksuale nervore, llojet e ndryshme të shtangimit dhe një grumbull i tërë i përfytyrimeve të dhunshme dhe i brengave shpirtërore, pjesërisht edhe sëmundjet e drejtpërdrejta organike dhe shumë gjëra të tjera. Njeriu ç’është e drejta, nuk di gjë fare mbi gjithë këtë që krijohet vetëm dhe përfundimisht me anë të përfytyrimeve përkatëse. Me të drejt mund të thuhet se një pjesë e madhe e veseve dhe e të metave njerëzore, prandaj edhe burimi i të gjitha fatkeqësive, siç kam theksuar që në fillim të këtij kreu, rrjedh vetëm nga shkaqet shpirtërore.

Porse, ashtu sikurse mendimi negativ krijon pengesa, sëmundje dhe brengosje, ashtu edhe mendimi pozitiv, të kundërtën, krijon shëndetin, lumturinë dhe suksesin po t’i shkoj ndoresh që ai ta mbisundojë trupin në vend të mendimit negativ që pengon dhe çrregullon.

Vëmendja u jep shpirt mendimeve

Me rastin e koncentrimit të mendimeve, krijues i përfytyrimeve është vullneti. Ai e tërheq vëmendjen nga përfytyrimi i dëshiruar dhe e ngjall, do të thotë në mënyrë të fortë dhe të fuqishme e grish të manifestohet. Nëse vullneti ndonjë përfytyrimi i kushton më shumë vëmendje, vëmendja është mjet që i ngjall përfytyrimet. Në këtë mënyrë të gjitha përfytyrimet e tjera, sikundër edhe përfytyrimi që është fare i kundërt me këtë për të cilin është fjala, bëhen sipas nevoje, të vogla dhe të dobëta, derisa të mos treten fare, sepse nuk fitojnë më kurrfarë substance tjetër shpirtërore.

Siç e shihni, vëmendja gjatë koncentrimit gjendet në duart e vullnetit: po, megjithatë, vetëm në ato sfera të jetës sonë organike dhe shpirtërore, ku vullneti mund të thotë diçka. Nëse pushteti i tij është shkatërruar tërësisht, sikundër, ta zëmë, me ndjenjat të mbisundojnë tërësisht përfytyrimet negative, apo të paktën i përjashtuar, sikur, ta zëmë, me rastin e ndonjë ndikimi të fortë të jashtëm (sugjestioni i jashtëm), atëherë kuptohet nuk mund të krijohen përfytyrime të forta të kundërta, sepse vëmendja gjendet në shërbim të fuqisë tjetër (të frikës, drojës, pasionit). Po, megjithatë, vullneti do të arrijë edhe atëherë t’i sigurojë vetes mbisundim, porse jo me anë të aksionit të drejtpërdrejtë, por të tërthortë. Siç kam thënë, përfytyrimet krijohen edhe përmes ndikimit të jashtëm. Nëse vullneti qëndron në mënyrë neutrale ndaj ndikimeve të botës së jashtme, ose nëse nuk i pranon ato, atëherë përfytyrimet që krijohen në këtë mënyrë qarkullojnë në ndërdije. Nëse presioni i shqisave ndodh një kohë të gjatë, nëse ai, pos kësaj, është i fort sa duhet, shfaqen përfytyrime aq të fuqishme sa lehtë evitojnë çdo përfytyrim të kundërta dhe mund të mbisundojnë trupin. Ky është rezultat i sugjestionit. Nëse presioni i shqisave është shkaktuar nën ndikimin e fjalëve të shqiptuara, fjala është për suflirimin.

Nëse punoni më shumë dhe kuptoni këtë mësim mbi mendimet, atëherë edhe zotërimi me të gjitha fuqitë shpirtërore bëhet vetvetiu më i lehtë dhe më i qartë. Për këtë shkak të mos jua merr mendja fare se edhe pa teori mund t‘ia dilni kësaj pune; e sidomos nuk bën të mendoni se dini çdo gjë që ka të bëjë me proceset shoqërore. Nëse mendoni drejt për shkencën mbi sugjestionin, nëse e studioni dhe e kuptoni drejt e mirë, do të shihni se njohuritë tuaja dallohen qenësisht nga njohuritë që i kemi shtruar këtu. Me anë të studimit dëshmitë dalin vetvetiu.

Sugjestioni duhet të jetë i qartë dhe i kuptueshëm

Nëse për ligjërimet e mia të deritashme keni menduar mjaft, keni parë se disa sugjestione mund të realizohen vetëm atëherë, do të thotë mund të ndikojnë në trup, nëse përfytyrimet që janë shkaktuar në atë mënyrë i mbisundojnë ndjenjat. Që të arrihet kjo gjë, sugjestioni, kuptohet, duhet të jetë absolutisht i qartë dhe i kuptueshëm. Nëse këtu është fjala për suflirimin që përmendem më parë, do të thotë ndikimi i bërë me anë të të folurit, ky është i detyruar në vete të bashkojë të gjitha ato fjalë të cilat me anë të veprimit të vet të përbashkët dhe me anë të theksimit të vet krijojnë vetëm një figurë të vetëdijes (përfytyrimin), madje atë figurë të cilën ne e dëshirojmë.

Nëse është fjala pra për atë që me anë të sugjestionit të formohet ndonjë përfytyrim, që duhet t’i kundërvihet ndonjë tjetri, ndonjë përfytyrim negativ, atëherë duhet të formohet në atë mënyrë që në vetëdije të shkaktojë figurë absolutisht pozitive, do të thotë në kundërshtim me atë që tashmë gjendet aty. Porse sugjestioni nuk bënë fare të jetë i hamendshëm, ai duhet të jetë i çliruar nga çfarëdo dyshimi.

Përfytyrimi që krijohet me ndihmën e sugjestionit të bërë në mënyrë të drejtë, na dëshmon për atë që do të ndodhë si fakt, edhe jo vetëm si gjë e mundshme.

Ndërkaq, nëse këtu përzihet edhe dyshimi, sado i vogël që të jetë ai, edhe vetë realizimi vihet në dyshim, ose të paktën do të vështirësohet shumë.

Lloji i parë dhe kryesor i sugjestionit, të cilin njeriu i suksesit duhet ta njohë dhe të cilin duhet ta zotërojë, është autosugjestioni i vetëdijshëm (ndikimi i vetëdijshëm ndaj vetes). Në thelb çdo lloj sugjestioni, prandaj edhe sugjestioni i jashtëm, bazohet në autosugjestion. Dallimi i vetëm qëndron në faktin se autosugjestionin e bën vetëm individi për të cilin është fjala, kurse sugjestioni i jashtëm bëhet nga ndonjë individ që rri anash, do të thotë nga sugjestionisti.

Autosugjestioni i vetëdijshëm

Gjëja më e rëndësishme është sugjestioni i vetëdijshëm. Atë mund ta bëjmë vetëm me mendime, atëherë para nesh është rasti i sugjestionit mental, ose, të paktën, mund ta bëjmë me ndihmën e suflirimit. Në rastet kur vullneti ende e ka pushtetin mbi përfytyrimet, zbatimi i sugjestionit meditativ në të shumtën është i mjaftueshëm.

Ndërmjet sugjestionit të menduar dhe suflirimit, të cilin gjatë kryerjes së ndikimit mbi të tjerët e njohim si sugjestion verbal, ç’është e drejta nuk ka kurrfarë dallimi, meqë mendimi zhvillohet në kuptim të figurave foljore. Të ndikimet të cilat njeriu i ushtron mbi veten në mendime, vëmendja rreth dukurisë që dëshirohet përqendrohet aq gjatë derisa të mos hetohet njëfarë bindjeje e brendshme, njëfarë besimi mbi atë që do të ndodhë. Ai besim ndodh vetvetiu, aq më parë nëse përfytyrimi, i shkaktuar me anë të koncentrimit të madh, bëhet më ekspresiv. Me anë të mendimit pra duhet të krijohet një përfytyrim fare i qartë, një figurë absolutisht përkatëse shpirtërore e asaj që dëshirohet. Në mënyrë që të arrihet kjo, njeriu e përdor fantazinë, e cila me ndihmën e transformimit të fuqisë dhe të forcës i vë në dispozicion të gjitha figurat e mendimeve të cilat dëshirojmë të shfaqen në vetëdije.

Vazhdon...
Në vazhdimin tjetër, ndër të tjera, do të lexoni:

Atë që duhet të ndodhë njëherë duhet ta përjetojmë;
Ngritja dhe forcimi i vetëbesimit;
Autosugjestioni i të folurit etj.

(Pjesë nga libri “Sistemi i suksesit” pjesa e parë)

Detyra Plote

PSIKOLOGJI - SISTEMI I SUKSESIT (1)

Rëndësi të madhe duhet kushtuar qëndrimit optimist në jetë. Kjo është e nevojshme jo vetëm që të jemi përherë të vullnetshëm, në mënyrë që smira dhe pakënaqësia të mposhten shpejt, por në radhë të parë që t’u përgjigjemi ligjeve të mendimeve. Mendimet, ç’është e drejta, janë shkaku kryesor i suksesit.

Mendimet e mëdha, të fuqishme, të cilat e mbisundojnë ndjenjën, bëjnë të na drejtojnë dhe të na udhëheqin, të na cytin drejt ngadhënjimit ose
drejt shkatërrimit.

Mendimet këtu e kanë kuptimin e përfytyrimeve, do të thotë të figurës shpirtërore, që krijohen qoftë me anë të ndikimit të jashtëm, qoftë me anë të mendimit tonë. Ato mund të krahasohen me qenie të cilat përmes përkushtimit dhe kujdesit i ngjallim dhe të cilat sipas qëllimit të vet ndikojnë në proceset shpirtërore në tru, me ç’rast ose i prishin ose i përparojnë.

Vullneti kryesisht është sundimtar i atyre përfytyrimeve. Gjatë gjithë kohës që ai vigjilon mbi të nënshtruarit e vet, pa lejen e tij nuk mund të shfaqet asnjë përfytyrim. Ndërkaq, nëse nuk vigjilon apo nëse me fuqinë e vet nuk bën asgjë, atëherë lehtë mund të ndodh e kundërta.

Ashtu siç kemi thënë, përfytyrimi e udhëheq trupin dhe ndikon në të atëherë kur e sundon emocioni. Kur ndodh ky rast, vullneti privohet nga fuqia e vet dhe përfytyrimi, kur të jetë fare i mundshëm, bëhet realitet. Ekzistojnë dy lloje përfytyrimesh: pozitive dhe negative. Derisa pozitivet krijojnë suksesin, lumturinë dhe shëndetin, negativet sjellin sëmundjen, pakënaqësinë, gabimet dhe dështimet.

Kur mendohet, pra pozitivisht?

Pozitivisht mendohet kur njeriu nuk ankohet në pengesat dhe në pakënaqësitë, nëse nuk merr frymë për shkak të tyre, siç vepron sot shumica e njerëzve, nëse frikën nga sëmundja e dëbon nga zemra e vet dhe vetes i thotë vazhdimisht se çdo gjë do të bëhet mirë dhe se çdo gjë që dëshiron ta arrish - do të plotësohet domosdo.

E kur mendohet negativisht?

Kur çdo gabim merret si fillim i shkatërrimit vetjak, kur vazhdimisht mendohet se vetëm të tjerët kanë suksese, kurse vetveten e konsideron vetëm si fatkeq, të cilit çdo gjë i vete mbrapsht, kur tërë ditën e lume nuk di të punojë gjë tjetër, përpos të mendojë për dertet dhe dhembjet e veta.

E kuptoni, pra, pse i jap kaq rëndësi qëndrimit të drejtë në jetë?

Secili është farkëtues i fatit të vet; njeriu atë që e mbjell, atë gjithsesi edhe do ta korrë.

Po t’i kemi me bollëk përfytyrimet e shëndetit, do të jemi të shëndosh; po t’i kemi me bollëk përfytyrimet e fuqisë dhe të guximit, mund të jemi të fuqishëm dhe të guximshëm; po t’i kemi me bollëk përfytyrimet e vetëbesimit, do të jemi të arsyeshëm dhe të qetë në punën tonë.

E dini, pra, tashti pse kam thënë se duhet t’i besoni madhështisë sonë? Sepse, vetëm në këtë mënyrë mund të bëhemi të mëdhenj.

Ç’mendojmë të bëhemi, të tillë edhe do të jemi, asgjë tjetër!

Nëse mendoni se kurrë nuk do të arrijmë asgjë, atëherë vërtet kurrë asgjë nuk do të arrijmë; nëse megjithatë mendojmë se domosdo do të krijojmë atë që dëshirojmë, atë edhe do ta arrijmë me siguri.

Prandaj të krijojmë kushte shpirtërore të suksesit, të mendojmë vetëm pozitivisht.

Si të bëheni fare pozitivë

Pranoj se kjo është më e lehtë të thuhet sesa të realizohet, sepse rëndom ndodh kështu: njeriu sa më shumë të përpiqet të mendojë pozitivisht, atë me shumë e ndien kur shfaqen mendimet negative. Pse ndodh kështu? Fjala është mu për atë që e kemi thënë më parë: emocionet ka kohë që ndodhen në pushtetin e mendimeve negative, gjë që bën të shkatërrojë çdo përpjekje të vullnetit rreth synimeve të tij për të pasur vetëm mendime pozitive.

E si ndodh kjo?

Fare e qartë se me anë të edukimit përmes ndikimeve të ndryshme sikundër edhe me anë të përvojës së deritanishme jetësore brenda njeriut janë zgjuar frika dhe brengosja. Natyra e njeriut bën që ai, mundësisht, përpiqet t’i evitoj nga vetja të gjitha pengesat dhe pakënaqësitë. Porse, nëse tashmë ka fituar përvojë të keqe, atëherë ajo i mbetet e ngulitur në kujtesë dhe për këtë shkak më vonë shfaqet shpesh frika nga përjetimi i tillë apo i ngjashëm me të. E frika është bazë e përshtatshme për përfytyrimet negative.

Është gjë qenësore dhe karakteristik se përfytyrimet që e sundojnë trupin nuk është e thënë që përherë të arrijë në vetëdije. Ato veprojnë dhe shpesh shfaqen, kurse njeriut as që i shkon në mendje se ato ekzistojnë fare. Po të vështrojmë fushën e veprimit të tyre, do të arrijmë deri te ndërdija, ku kanë arritur përfytyrimet.

Ndërdija për të cilën kam folur shpeshherë është pjesë e unit tonë, i cili vepron fshehurazi, ekzistimi i të cilit konstatohet me anë të manifestimeve të tij përmes trupit. Aty ndodhin të gjitha proceset që janë të domosdoshme për realizimin e përfytyrimeve. Aty lindin të gjitha nxitjet e pavetëdijshme shpirtërore dhe trupore. Aty është qendra e fuqisë që rregullon funksionet e gjithmbarshme të organizmit dhe që e mban trupin gjallë. Dhe nëse ajo ndërdije vepron në mënyrë fare të pavarur, ajo në pjesën më të madhe i nënshtrohet vetëdijes dhe në rrethana të caktuara vepron sipas vullnetit të vet apo të huaj; në të, pra, mund të bëhet ndikim në veprimin e saj. E mjet i këtij veprimi janë përfytyrimet e përmendura të cilat në ndërdije mund të arrijnë me pajtimin apo pa pajtimin tonë.

Tashmë siç e dini përfytyrimet krijohen me anë të mendimeve ose me anë të ndikimit të jashtëm. Në rastin e parë përfytyrimet janë kryesisht figura të kujtesës dhe jo aq të rëndësishme. Vetëm atëherë kur të mbahen në vetëdije me vëmendje dhe kur ta kenë bërë për vete ndjesinë ato depërtojnë në ndërdije, këtë herë me pajtimin tonë. Me këtë rast është e rëndësishme që përfytyrimet e nxitura me anë të mendimit rëndom zhduken vetvetiu, porse në raste të jashtëzakonshme ndodh që qëllimisht, përmes koncetrimit, të shkaktohen në vetëdije.

Nëse përfytyrimet krijohen me anë të ndikimit të jashtëm, kjo gjë ndodh përmes veprimit shqisor (të parit, të dëgjuarit, etj.). Kur ndodh kjo dhe kur ekziston vullneti, atëherë përfytyrimet fare lehtë do të shfaqen në vetëdije, duke supozuar se nuk është fjala për përfytyrime të tilla të cilat kaherë kanë mbisunduar ndjenjat, para se të jenë nxitur nga veprimi shqisor. Atëherë, kuptohet, me anë të vullnetit vështirë të bëhet punë me to.

Nëse vullneti nuk merr kurrfarë qëndrimi negativ ndaj përfytyrimeve që janë shkaktuar me anë të ndikimit të jashtëm, atëherë ato, meqë nuk hasin në kurrfarë pengesash, menjëherë shkojnë në ndërdije, në mënyrë që aty, nëse janë të fortë sa duhet, të zhvillojnë veprimin e tyre. Me këtë rast kemi të bëjmë me sugjestionin (ndikimin). Ndikimi i ndërdijes bëhet me këtë rast edhe pa pëlqimin tonë, duke përjashtuar, kuptohet, sugjestionin e vetëdijshëm.

Shembulli (modeli) edhe këtu është mësuesi më i mirë. Ta themi këtë figurativisht: këto shqyrtimet e fundit i kemi bërë me anë të konstatimit se mendimi pozitiv është i pamundshëm, apo të paktën tepër i vështirë, nëse përfytyrimet negative dominojnë, sado që të bëjë përpjekje vullneti. Si shkak kryesor theksohet frika, të cilën përfytyrimit negativ ia ofron pushteti mbi trupin. Që të jem më i qartë do t’ju përkujtoj edhe një herë se secili përfytyrim është i fortë dhe që gjendet në kufijtë e së mundshmes, bën të realizohet, do të thotë me anë të vetëdijes ia detyron organizmit vullnetin e vet. Ai vullnet i përfytyrimit e bën trupin e tillë çfarë vetë përfytyrimi kushtëzohet shpirtërisht, qoftë ai pozitiv, qoftë ai negativ. Nëse, ta zëmë, përmbajtja e përfytyrimit përmban shtangimin e dorës, ta marrim vetëm këtë rast i cili është fare i kuptueshëm, atëherë ky shtangim dore edhe do të ndodhë, do të thotë ai të cilin e mbisundon përfytyrimi i tillë, nuk do të mund të bëjë me dorë kurrfarë lëvizjesh.

Kurdoherë që të jetë fjala për dukuritë thjeshtë nervoziste, kjo gjë kuptohet lehtë, porse edhe dukuritë organike mund të shkaktohen me anë të përfytyrimeve, siç do ta shihni këtë më vonë.

Në vazhdimin tjetër, ndër të tjera, do të lexoni:

Si lindin pengesat shpirtërore;
Ndjenja më e fortë se vullneti;
Vëmendja u jep shpirt mendimeve;
Autosugjestioni i vetëdijshëm etj.

Vazhdon...

(Pjesë nga libri “Sistemi i suksesit” pjesa e parë)

Detyra Plote

PSIKOLOGJIA FAMË APO VLERA

Nuk ka mbetur titull gazete dhe reviste pa ekspozuar histori dhe portrete njerëzish "të famshëm"... që mbeten të kategori­zuar kryesisht në artistë dhe politikanë. Sa janë të famshëm vërtetë, për çfarë janë të famshëm, apo aspirojnë të jenë të tillë? Janë artistë, apo pseudoartistë? Politikanë apo pseudopolitikanë? Kanë famë apo paraqiten si të tillë? Një pjesë e mirë duan të jenë të famshëm dhe këtu nuk ka asgjë të keqe për sa kohë "famës" i lihet kohë të zhvillohet dhe shpërthejë. Në fakt, e keqja qëndron në tendencën për ta implantuar famën, pa pasur as dhuntinë dhe
as zotësinë minimale për ta zotëruar atë. Është fama një maskë trendy, apo një tregues i suksesit?

Çfarë i motivon njerëzit të mbajnë një maskë të tillë? Shoqëria promovon modele të tilla njerëzish dhe kjo nuk bën gjë tjetër veçse polarizon në "të famshëm" dhe "të pafamshëm". Çfarë kanë të parët që ndjell zili për të dytët? Ndoshta ata kanë gjithçka që nuk mund të kenë të dytët dhe kjo shkakton turbulenca të forta psiqike, aq sa të dytët krahasohen dhe identifikohen vazhdimisht me figura të famshme për të "kuruar" konceptin e tyre për veten. Me fjalë të tjera, ata shpenzojnë më shumë kohë me famën e të tjerëve se sa me veten e tyre apo zbulimin-e pasurive të brendshme që mund t'i çojnë drejt suksesit personal. Po ç'vlerë ka suksesi personal sot për shqiptarët? Duket sikur ky është tërësisht i konvertuar në "para" dhe "pushtet", i zhveshur nga vlerat njerëzore. Përveç pushtetit, fama përcjell një vëmendje speciale, atë publike... dhe, cili nuk do të dëshironte një vëmendje unike në këmbim të asaj të munguar apo të copëtuar? Kjo tregon një nevojë specifike të individit, një nevojë për të qenë me çdo kusht në qendër të vëmendjes si një i vetëm/e vetme. Për të mos u thelluar në anën patologjike që lidhet me nevojat e fshehura për të gjetur me pahir "famën", hedhim një vështrim në kopertinat e revistave. Njerëzit e famshëm dhe historitë e tyre "mahnitëse" rregullisht çorodisin lexuesit me "shembujt" personalë dhe të famijleve të tyre. Sigurisht që kjo varet nga perceptimet subjektive të lexuesve si dhe nevojat e tyre individuale.

Si nuk ndodh të lexojmë ndonjëherë mbi dështimet e njerëzve të famshëm, dilemat e tyre, dhe mënyrat se si ata i menaxhojnë ato! Ndoshta ata janë imunë ndaj këtyre situatave? Apo mbahen kaq fort pas kësaj maske sa heqja dorë prej saj mund të rrezikojë ekzistencën e tyre? Duket sikur fama-maskë ka funksion jetik për ta. Ndoshta janë lexuesit që kërkojnë apo kanë nevojë më shumë të dëgjojnë për historitë e bujshme të tyre, sepse mjaft halle e probleme mbart e përditshmja? Nuk besoj që kjo mënyrë i vlen kujt. Të mësosh mbi jetën e njerëzve "të famshëm", vetëm shmang vëmendjen e njerëzve nga problemet e tyre, nga realiteti i tyre, për të mos thënë që herë-herë mund të thellojë krizën individuale.

Si nuk ndodh të lexojmë ndonjëherë mbi jetën e individëve të zakonshëm, atyre që nuk reshtin së provuari për të arritur, edhe pse rrëzohen, gjejnë forca të ngrihen dhe provojnë sërish; atyre që përpiqen të shfrytëzojnë nnaksimalisht burimet personale e jetësore (edhe pse të kufizuara) për t'i dhënë kuptim jetës së tyre! Nuk besoj që lexuesit nuk duan të tilla histori. Këto janë histori më pranë realitetit të shumicës, ndaj prekin më shumë dhe ndikojnë më shumë në jetën e njerëzve. Janë histori që përmbajnë mesazhe të fuqishme mbi rëndësinë e vlerave njerëzore në zhdukje. Personazhet e historive të tilla, pa qenë "të famshëm" fitojnë famë... famë e cila jo vetëm ngjall dëshirë por edhe besim për jetën, besimin që GJITHKUSH MUND T'IA DALË MBANË.

Autorja është Psikoterapiste

Detyra Plote

PSIKOLOGJIA RRETH HOMOSEKSUALIZMIT

“Homoseksualët janë degjenerimi i shoqërisë, Evropa të mos na i shesë si vlera.”
-Dritëro Agollii
Çfarë është homoseksualizmi?
Homoseksualizmi është një sjellje, tërheqje ndaj gjinisë së njëjtë...
Është një nga tri kategoritë kryesore të tërheqjes seksuale krahas biseksualit dhe heteroseksualit...

Gjatë gjithë historisë së shkruar njerëzore, në këtë jetë tokësore, homoseksualizmi është gjykuar, dënuar, por edhe është admiruar...

Që nga fundi i shekullit 18-të, kanë filluar lëvizjet për pranimin e të drejtave të homoseksualëve, duke përfshi edhe martesën, sindikatat, punësimin, kujdesin shëndetësor, shërbimin në ushtri etj.

Studimet, hulumtimet që janë bërë në botën moderne Perendimore, në veçanti një hulumtim i vitit 2006, tregon se 20% e popullsisë ka ndjenja homoseksuale...

Që të shpjegohet qartë pse një pjesë e popullsisë janë homoseksualë, kjo ende nuk është e qartë plotësisht, thonë studiuesit, hulumtuesit...

Prejardhja e fjalës homoseksual

Fjala homoseksual është me prejardhje greke dhe latine. Rrjedh nga fjala greke Homos që do të thotë “e njëjtë”, pra që ka lidhshmëri me gjininë e njëjtë... Ndërsa fjala gej i referohet homoseksualëve të gjinisë mashkullore, kurse fjala lesbiane apo lezbiejka i referohet gjinisë femërore...

Fjala lesbiejk rrjedh prej greqishtes, që është emri i ujdhesës Lesbos, ku poetja Sappho ka shkruar gjërësisht për marëdhënjet e saja emocionale me vajzat e reja...

Shkrimet e para rreth homoseksualëve

Shkrimi i parë i shtypur rreth homoseksualëve është ai i vitit 1869, që është një pamflet gjerman nga novelistja austriake Karl-Maria Kertbeny, por që është një publikim anonim...

Në vitin 1879, Gustav Jager, në librin e tij Discovery of the Soul (1880) (“Zbulimi i Shpirtit)”) i përdorë termat e Maria Kertbeny-t, sikur që i përdorë pakëz më vonë, me 1886, termat homoseksual dhe heteroseksual shkrimtari Richard von Krafft-Ebing, në librin e tij me titull: “Psychopathia Sexualis”....

Debatet rreth homoseksualëve

Vite më parë, në shumë shtete të botës, në veçanti në SH.B.A, zhvilloheshin debate rreth të drejtave të njeriut, veçanërisht të njerëzve me ngjyrë. Sot kemi debate, kinse më të civilizuar, në të cilat kërkohet të mos diskriminohen edhe ata persona që kanë devijime seksuale, pra, për homoseksualët, debate që ka nisur edhe në Shqipëri, Kosovë...

Në Shqipëri, në kushtet e globalizmit, Evropa dhe SHBA, meqë e kanë marrë përsipër mbrojtjen e të drejtave të njeriut, kërkojnë ta imponojnë edhe të drejtën e të qenurit homoseksual, në emër të lirisë, që nuk hynë kurrsesi në mentalitetin e popullit tonë.

Me problemet e homoseksualitetit, sipas porosive të perendimorëve, po merren disa pseudo-intelektual të gazetave, radiove, në veçanti të mediave vizive, si edhe disa përfaqësues e përfaqësuese të OJQ-ve, që e paraqesin këtë problem sikur të jetë diçka në trend, sikur ndonjë modë e re për t’u mbajtur nga shqiptarët...

Me çështjen e homoseksualëve po merren edhe ambasadorët e vendeve perendimore, siç është Henk G.C. van den Dool, Ambasador i Mbretërisë së Hollandës në Shqipëri, i cili, ndër të tjera, për revistën “Psikostil”, Tiranë, tha:

”Në Shqipëri, pyetjet si “çfarë është homoseksualiteti?”, “kush janë homoseksualët në Shqipëri?”, “si jetojnë ata? “, “a janë ata ndryshe nga pjesa tjetër e shoqërisë? “ – janë pyetje të cilat nuk janë drejtuar ndonjëherë në mënyrë të hapur dhe direkte. Por pa bërë pyetje thelbësore ju nuk mund të merrni përgjigje thelbësore, të thjeshta dhe të drejtpërdrejta. Dhe pa këto përgjigje thelbësore, homoseksualët meshkuj në Shqipëri mund të portretizohen ende si një kërcënim për krenarinë dhe vlerat kombëtare, si një rezultat i dekadencës së Evropës Perëndimore, një patologji apo një sëmundje, ndërsa ekzistenca e femrave homoseksuale thjesht mohohet sepse presupozohet që nuk i përshtatet imazhit të gruas “së denjë” shqiptare. Deklarata të tilla, besoj, vijnë si rezultat i një “paditurie/injorance” mbi çështjet e homoseksualitetit, që lidhen me strukturat patriarkale tradicionale të shoqërisë dhe tendencën për t`i prezantuar këto struktura si vlera kombëtare.

“Unë do të inkurajoja të gjithë zyrtarët, politikanët, tregtarët, mësuesit, doktorët, të gjithë ata që janë të përfshirë në çështjet sociale dhe publike, si dhe gjithsecilin nga individët, që të familjarizohen me problemet me të cilat përballen gratë dhe burrat homoseksualë në Shqipëri, si dhe t’i kushtojnë vëmendje debateve bashkëkohore në lidhje me gjininë dhe seksualitetin.

Unë do të sfidoja dhe ftoja gjithsecilin për të hapur sytë dhe për të përqafuar homoseksualitetin pa frikë. Homoseksualiteti nuk është një apati. Nuk është një stil jetese. Nuk është një modë apo aksesor, dhe padyshim që nuk është një sëmundje. Homoseksualiteti nuk ka lidhje me mëkatin apo shpëtimin e shpirtit. Unë e kam njohur dhe e respektoj Shqipërinë si një vend i cili e trajton çdo mik të ftuar si një shok, pa i dhënë rëndësi se kush është apo nga vjen ai. Unë e kam njohur dhe e respektoj Shqipërinë si një vend ku gjithsecili është i lirë të ushtrojë praktikat e veta fetare. Sigurisht është po kjo Shqipëri ku gjithsecili duhet të jetë i lirë për të qenë krenar dhe të jetojë sipas orientimit të vet seksual.

Unë shpresoj që kur Shqiptarët e së ardhmes të shohin mbrapa këto vite, ata do të shohin një kohë kur i`u dha fund diskriminimit të geive dhe lesbikëve – nuk ka rëndësi nëse në zyrë apo në rrugë, në shtëpi apo në lagje. Ata do të kenë mundësinë të shohin një kohë kur Shqipëria si një komb, më në fund, pranoi marrëdhënien midis dy burrave apo dy grave si një marrëdhënie po aq reale dhe e admirueshme sa ajo midis një gruaje dhe një burri…”

Unë shpresoj që dita nuk do të jetë e largët kur askush nuk do të ketë frikë të jetë gay në Shqipëri. Kur askush nuk do të ketë frikë të ecë nëpër rrugë kapur pas dore me personin që dashuron.”

Kush janë homoseksualët?

Në një intervistë me Aristir Lumezin, poeti, shkrimtari i njohur, Dritëro Agolli tha: “Homoseksualët janë degjenerimi i shoqërisë, Evropa të mos na i shesë si vlera.”

Shkrimtarin e madh e irriton ky debat dhe e cilëson të imponuar nga Evropa. Sipas tij, mentaliteti dhe tradita jonë nuk toleron debate të tilla, duke shtuar se në fshatra janë vrarë për një gjel të cilin e kanë cilësuar pederast. Dritëro Agolli është i prerë në qëndrimin e tij dhe e cilëson homoseksualitetin degjenerim të shoqërisë, si një shfaqje që bie ndesh me ligjet e natyrës.

Homoseksualët, të urryer në Bibël dhe Kur’an

Ka shumë të krishterë në hemisferën perendimore që dëshirojnë, por edhe thojnë, se Bibla nuk e dënon homoseksualizmin. Dëshirojnë që Fjalën e Zotit, të Cilit i besojnë, ta ndryshojnë, por ajo që ata thonë në Bibël nuk qëndron.

Në Bibël, si në Besëlidhjen e Re, po ashtu, edhe në Besëlidhjen e Re, homoseksualizmin jo vetëm që cilësohet si një “vepër e tmerrshme”, por edhe urdhërohet të ndëshkohet me vdekje...

Për homoseksualët në Besëlidhjen e Vjetër shkruan:

“Mos bjer me mashkull siç bihet me femër! Është vepër e tmerrshme!”
(Bibla, Besëlidhja e Vjetër, Levitiku, 18:22)

“Nëse mashkulli bie me mashkull si bihet me femër, të dy bëjnë vepër të urryer, le të ndëshkohen me vdekje...”
(Bibla, Besëlidhja e Vjetër, Levitiku, 20:13)

Ndërsa, në Besëlidhjen e Re homoseksualizmi cilësohet si padrejtësi, tradhti, siç janë idhujtarët, kurorëthyesit, vjedhësit, pijanecat, cubat, të cilët nuk do të kenë pjesë në Mbretërinë e Hyjit.

Kështu shkruan në Besëlidhjen e Re: “Athua nuk e dini se ata që bëjnë padrejtësi nuk do të kenë pjesë në Mbretërinë e Hyjit? Mos u tradhtoni! As fëlligështarët, as idhujtarët, as kurorëthyesit, as homoseksualët e çdo lloji, as vjedhësit, as pijanecat, as cubat nuk do të kenë pjesë në Mbretërinë e Hyjit.”
Besëlidhja e Re, Kor.1, 6:9-10)

Në Kur’anin e madhnueshësh përmendet pejgamberi Luti (a.s.), i cili iu kumtoi shpalljen nga Zoti dhe ftoi popullin të jetojë sipas vlerave morale, por ata nuk iu bindën, vazhduan jetën e tyre homoseksuale dhe Krijuesi i shkatërroi pranë Detit të Vdekur, që njihet në histori si Sodoma dhe Gomora...

Kërkimet, hulumtimet bashkohore kanë treguar se pohimet e Librave të Shenjta, siç janë Besëlidhja e Vjetër, Besëlidhja e Re dhe Kur’ani nuk janë të pa arsye përsa i përket neveritjes dhe homofobisë ndaj homoseksualëve.

Ne, shqiptarët, që pranuam Krishterimin ndër të parët në Evropë, gjithashtu e pranuam Islamin me shumicë dërmuese, kjo dëshmon se shoqëria shqiptare, me dy besimet më të përhapura në rruzullin tokësor, është e lidhur ngusht me moralin-etikën kristiane-islame, në lidhje me homofobinë ndaj kësaj kategorie ndjenë neveri, sepse nuk është normale, sepse s’ka vlera morale...


Burimet kryesore:

1. LeVay, Simon (1996). Queer Science: The Use and Abuse of Research into Homosexuality. Cambridge: The MIT Press.
2. Billy JO, Tanfer K, Grady WR, Klepinger DH (1993). "The sexual behavior of men in the United States". Family Planning Perspectives 25 (2): 52–60.
3. Binson, Diane; Michaels, Stuart; Stall, Ron; Coates, Thomas J.; Gagnon, John H.; Catania, Joseph A. (1995). "Prevalence and Social Distribution of Men Who Have Sex with Men: United States and Its Urban Centers". The Journal of Sex Research 32 (3): 245–54.
4. Wellings, K., Field, J., Johnson, A., & Wadsworth, J. (1994). Sexual behavior in Britain: The national survey of sexual attitudes and lifestyles. London, UK: Penguin Books.
5. Minton, H. L. (1986). Femininity in men and masculinity in women: American psychiatry and psychology portray homosexuality in the 1930s, Journal of Homosexuality, 13(1), 1–21.
6. Terry, J. (1999). An American obsession: Science, medicine, and homosexuality in modern society. Chicago: University of Chicago Press
7. Mravack, Sally A. (July 2006)."Primary Care for Lesbians and Bisexual Women", American Family Physician 74 (2) p. 279–286..
8. www.revistapsikostil.com/index.php?...homofobia...
9. Shkrimi Shenjt, Besëlidhja e Vjetër dhe Besëlidhja e Re,
Përktheu dhe shtjelloi Dom Simon Filipaj, Drita, Ferizaj, 1994.
10. KURANI i madhërishëm, Përktheu kuptimin e tij nga gjuha arabe: Prof.Hasan I. Nahi, Përgatiti për botim: Instituti Shqiptar i Mendimit dhe i Qytetërimit Islam, Tiranë, 2006

Detyra Plote

Detyre Kursi Psikologjia Mbi Njeriun

Njeriu është qenie psikike e shoqërore i pajisur me arsyen nga shkaku te pasoja e mendimit intelektual, dhe formën logjike të të kuptuarit të gjësendeve në natyrë.

Njeriu ekziston nga vullneti i tij, por është i ndikuar nga sistemi hyjnor i vullnetit të Zotit, pra ai është pjesë racionale e natyrës. Arsyeja e tij e shëndoshë, pra qëllimi i tij racional është paraqitja e jetës në formë intelektuale dhe të dobishme; e cila njëherësh është bartësja e ideve tona që sistematizon mendimet drejt njohjes racionale. Ky qëllim te disa
njerëz të ngritur mund të shërbejë në jetë si një e mirë e përgjithshme në nevojë të domosdoshme.

Natyra e mëson njeriun të jetë i lirë, dhe të veprojë në bazë të instinkteve të veta drejt vullnetit për një jetë ekzistencialiste, duke e detyruar atë të njohë të drejtën e lirisë, dhe zbatimit të urdhërave që burojnë nga misioni i shenjtë i Zotit. Duke futur bindjen në arsyen e pastër, që ndonjëherë është sa analitik, po aq dhe krahasues, arsyeja mund të arrijë deri te njohja e sigurt mbi të vërtetën e natyrës, dhe ligjësive të botës. Sepse njohja duhet të jetë racionale, pra e qartë dhe e kthjellët në aftësinë e të shqyrtuarit. Mirëpo nuk i mjafton njeriut përpjekja e tij për të njohur të vërtetën vetëm nëpërmjet arsyes, por që njohja të jetë në thelb e vërtetë duhet njohur ligjet e natyrës që janë në varësinë e domosdoshme me njeriun. Ne dimë që arsyeja ndihmon të kthjellojë mendimet e veçanta dhe të përgjithshme te njeriu, por jo dhe të asistojë deri në thelb njohjen e ligjeve të substancës dhe natyrës. Mirëpo, sipas arsyes dhe metodës kritike të të menduarit dimë që ligjet e substancës dhe të natyrës njihen thelbësisht me intuitë pa futur imagjinatën, dhe faktet e domosdoshme që çojnë deri në atë që quhet përvojë natyrore. Kjo njohje e substancës dhe natyrës buron nga një sistem inteligjent dhe intelektual i ndërtuar prej arsyes kritike. Nuk qëndron asgjë mbi njohjen, pra është njohja ajo që, ne njerëzit vëmë rregullat dhe lëvizjet drejt botës sonë reale. Ne po e reduktojmë dhe e përshtatemi absurditet e botës, sepse arsyeja njerëzore ndodhet në nevojë të ngritur shpirtërore për të cilën, ajo është e aftë të rishikojë lëvizjet e botës në kuptimin e drejtë dhe real. Mirëpo, këto rregulla që vëmë ne janë të një retorike boshe kundrejt retorikës së ligjësive të botës, sepse njeriu i paraprin ekzistencës së tij, krahas një bote absurde me llojin njerëzor. Ai është thjesht tendencioz, dhe sa herë që e shtyn nevoja për të kuptuar njohjen e përgjithshme, ai bën përpjekjen për të qenë sa më racional brenda llojit absurd të botës, duke i shqyrtuar lëvizjet e botës sipas arsyes së shëndoshë për njohje të domosdoshme, por bota joreale e ngatërron ende pa u përshtatur mirë. Kjo zgjuarësi që e paraprin atë nuk është vetëm një mirësi e tij, por edhe një akt psikik i përgjegjshëm, i lindur me nevojën për të rezistuar krahas çdo fatkeqësie.

Njeriu me anë të njohjes do ta pranojë ekzistencën joreale të botës duke e pranuar me rregullat e krijuara prej një krijimi të jashtëzakonshëm, por për joshjen e tij shpirtërore dhe intelektuale herë-herë mbetet pjesë e pandashme e absurditetit. Nëse do të tentojmë ta njohim deri në thelb ekzsitencën joreale të botës, njeriu mund të veprojë sipas një plani të ndërtuar nga arsyeja e tij për t’u përshtatur, pra, e përshtat vetveten drejt të mirës së tij morale. Njeriut i duhet të përshtatet në këtë botë të ndërtuar prej provës së domosdoshme, kështu duke e integruar etikën e tij njerëzore përtej çdo të mete që mund t’ia mvesh absurditeti i botës.

Përshtatja e llojit njerëzor përballë provës absurde duhet të jetë një kusht i domosdoshëm i veprimit tonë psikik, përveç se ne njerëzit duhet të krijojmë botën tonë reale brenda kushteve të një filozofie morale, pavarësisht veprimtarisë njerëzore e cila mund të haset në kontradiktë të ndryshme. Mirëpo, njeriu është vepër e vërtetë e pashmangshme intelektuale, që arrin të kultivojë veprimtarinë e tij edhe përgjatë një loje të diktuar në kontraversitet. Sipas kësaj ne mund ta cilësojmë njeriun si një mjeshtër të vyer i cili, jo vetëm që mund të diktojë çfarëdo lojë mistike e misterioze të imponuar nga bota dhe ligjësitë e saj absurde, por edhe mund të zgjidhë problemet sipas përvojave filozofike dhe shkencore të diktuara nga vetë ai. Edhe qielli përmbi ne është një shprehje e së vërtetës në formë hyjnore, madje edhe njeriu është një e vërtetë e pazakontë, përderisa e vërtetojmë ekzistencën e tij nëpërmjet mendimeve konkrete të zhvilluara me arsye.

Nga ana tjetër filozofia e Spinoza-s mendon se njerëzit nuk janë në varshmëri për të vepruar në liri, por thjesht kanë iluzion se ata janë të lirë të veprojnë dhe të shprehin interesat e tyre në bazë të pikëpamjeve ideologjike. Unë besoj se liria ekziston mbi të drejtën tonë, por shpeshherë është mohuar, ngase ekziston egoizmi, pra ndikimi idesë te tjetri. Liria është e domosdoshme, dhe derisa nuk imponohet te ideja tjetër ruan vlerën e lirisë, në momentin kur liria cënohet apo imponohet nga idetë dhe veprimet e huaja, atëherë liria ka të ngjarë të zhvleftësohet. Ajo s’është e përhershme, as plotësisht e lirë, por e ndikuar nga idetë tona të hershme. Pra, liria e njeriut është e kufizuar, d.m.th. është në varshmëri veprimi nga vullneti i Zotit.

Moralistët, jo vetëm që dëshirojnë të jenë të lirë ose të ndikuar nga rregulli hyjnor i një Zoti, por edhe mendojnë për lirinë e të tjerëve si një e drejtë absolute e pamohueshme nga autoritetet tjera, sepse këta të fundit gjykojnë me parimin e drejtësisë së një shpirti etik. Këtu po shpreh ekzistencializmin e njeriut si një qëllim drejt dashurisë për të vërtetën, dhe një shkëputje hermetike nga kalimi i mundshëm i njeriut në pesimizëm. Çdo ide për të cilat ne jemi të përgjegjshëm është një vërtetim i ekzistencës sonë si subjekt i përvojës. Sa për ekzistencën tonë nuk është e nevojshme të kërkohet ndonjë dëshmi reale, sepse në jemi vepër konkrete e Zotit. Derisa njeriu është pozicionuar përballë botës, atëherë kjo të ngjall përshtypjen që njeriu është i krijuar që të qeverisë me botën. Kjo dëshmon se njeriu është një pjesë e veprës së Zotit, e prirur të udhëheqë me rregullat e botës, në Tokë. Njeriu është përtej masës kolektive dhe përtej individualitetit, ku në masën kolektive hyn mediokriteti, ndërsa në masën e individualitetit hyn natyra si arsye krijuese. Ai nuk e ka përvojën midis ndjenjave dhe arsyes, sepse ndonjëherë ndjenja është më e fortë dhe më elastike ndaj arsyes. Ndjenja mund ta shndërrojë atë në vullnet drejt forcës për t’iu bindur pasioneve të brendshme, të cilat në thelb pasqyrojnë egoizmin për t’u lumturuar, dhe ndërkohë pasionet janë të pakontrollueshme duke bërë që ndjenja të orientojë në kundërshti vlerën njerëzore që ai posedon. Ndofta ndjenja mund të depërtojë deri në pikëpamjet emotive të njeriut për të cilën ai mund të shfuqizohet nga arsyeja dhe nga paraqitja estetike e tij, sepse ky rast që ndikon drejtpërdrejt në sistemin mendor mund t’ia marrë drejtimin moral e ta pasojë përtej së keqes shpirtërore, ku këtu veçmë rregullat shuhen. Ndjenjat janë të rrezikshme, dhe vendosin emocione absurde për disa gjëra që nuk konsiderohen në mundësinë personale. Ndjenja është delikate, dhe nuk duron të imponohet dhunshëm. Ajo kërkon të jetë delikate me pajisjen për të ndier gjithçka që i duhet njeriut.

Te njeriu arsyeja vendos pasionin për njohje ndaj ligjësive të botës dhe praktikisht vendos mendimet racionale për shkakun që disa objekte të konsiderohen në mundësi reale për t’i njohur më intuitivisht e më qartë. Aftësia nëpërmjet së cilës qeniet njerëzore diktojnë mendimin përtej njohurisë së përgjithshme, dhe se e vërteta e pashmangshme mund të fitohet vetëm nga arsyeja e kulluar; prandaj, gjithsecili prej nesh është peng i asaj që ka punuar në botë, duke u bazuar varësisht në ndjenjat e shpenzuara drejt të mirës apo së keqes.

Natyra e njeriut është e pajisur me ide, kurse ideja mund të fitohet, sipas një gjurmimi, duke futur mendjen në meditim.

Ideja nxjerr mendimin, ndërkaq mendimi shpreh shkallën e inteligjencës dhe arsyen për format e mendimit krijues. Të gjitha idetë e njeriut vijnë falë natyrës, dhe arsyeja i përshtat në vetëdijën e shqisave. Ndofta natyra e njeriut nuk është krijuar në atë mënyrë që të ketë të lindur idenë, por i është mundësuar që ta fitojë sipas planit të arsyes njerëzore duke e bartur në përvojën e shqisave. Sepse nëpërmjet shqisave njeriu mund të diktojë shijen, fortësinë, elasticitetin, formën etj.

Një ide dhe mendim i arsyeshëm përfitohet nga metoda e zhvillimit të inteligjencës, dhe sipas kësaj të fundit orvatja dhe tendenca drejt njohjes së natyrës nga përvoja e arsyeshme vjen në shprehje njohja e natyrës nëpërmjet intelektit. Fundja, idetë që burojnë nga arsyeja e kulluar përcaktojnë imazhin dhe cilësinë e të menduarit tonë. Sidoqoftë, ai trashëgon mendjen nga vullneti absolut i Qenies hyjnore, ndërsa idetë i përfiton nga eksperienca e arsyes shkencore, dhe varësisht nga traktati i intelektit, sa ai vet do të jetë i zhdërvjelltë të arrijë të përfitojë njohuritë e domosdoshme. Sepse as mendimet, as idetë nuk janë të njëjta, prandaj nevojiten gjurmime shkencore dhe shqyrtimet e natyrës për të përfituar motive të ngritura të intelektit, që nëpërmjet kësaj njeriu të bëjë modifikimin e arsyes në shkallë intelektuale. Vetëm sipas këtij plani sistematik njeriu më lehtë do të mund t’i gjykojë ligjet e kësaj bote që janë në thelb absurde.

Kjo ekzistencë kërkon prej motivit të njeriut të përshtatet, sepse asgjë nuk mund të jetë në një lëvizje të përbashkët drejt së përhershmes. Pikërisht dhe dituritë e njeriut janë një vëllim i zbehtë në shqyrtimet dhe hulumtimet mbi botën, dhe mbi natyrën e njeriut, pra substancën e thjeshtë. Tërë dituritë tona janë të mangëta, por që të mund të arrijnë deri në zhvillimin e mundshëm shkencor kërkohet mendje të shëndoshë. Mendimet asnjëherë nuk mund të zgjidhin çështjet e botës, pa pasur mendjen krijuese të zhvilluar në shkallë shkencore. Se dhe dituritë tona që kemi fituar nëpërmjet eksperiencës njerëzore kanë mungesë të ideve dhe njohurive, sepse jo përherë idetë mund të ndërtojnë sistemin e botës në orientimin e mendjes intelektuale. Dituritë tona krahas botës janë një njohje e obligueshme, që njeriun e angazhon të kuptojë sistemin ekzistencial përballë botës. Njeriu sipas arsyes së mendimit inteligjent mund të shqyrtojë të gjitha lëvizjet, dhe lëndët e natyrës që janë domosdoshmërisht të krijuara për ambiciet e tij intelektuale, dhe pasi të fitojë kuptimin e njohjes do të kontribuojë në ndërtimin e ekzistencës së tij me mjetet për jetë, që determinojnë ekzistencë fatlume.

Njeriu nuk është asgjë tjetër, përveç se një rrjedhojë e ngjarjeve të cilët pasojnë në natyrë, ndërsa liria e tij e ndihmon të sundojë ekzistencën e tij shoqërore përmes ligjeve natyrore. Ai duhet të fusë gjykimin mbi njohjen e sigurt të natyrës që të mund të kuptojë sistemin absolut të paramenduar nga veprimi hyjnor, sepse vetëm kështu, pa dyshuar në ekzistencën e natyrës dhe mbi pamjen e njëjtë të nënshtrimit të saj mund të shqyrtojë të vërtetën e natyrës njerëzore.

Detyra Plote

PSIKOLOGJI - NDËRGJEGJA 1

Hyrje

Ndergjegja ka nje ndikim shume me te madh nga se besohej me perpara ne jetentone te perditeshme. Ideja e vjeter per nje ndarje midis trupit dhe mendjes, e then nga Rene Dekart eshte e gabuar. Mendimet dhe ndjenjat tona nuk kufizohen ne pervojat e brendeshme e relitetit trupor por kane ndikim te matshem dhe te provueshem mbi boten e jashteme. Shkenca nuk mund te na thoje akoma se ndergjegja eshte vetem ne fushen
shpirterore dhe se ka nje kufi qe nuk mund tekalohet.

Fizikanti Amit Gosvami beson se ne e kemi kuptuar boten per se prapthi; nuk eshte ndergjegja nje pasoje e botes materiale por eshte shkaku i vertete i saj.Ndergjegja duhet te perdore te pakten ndonje energji, nje energji shpirterore, per te krijuar materien prej te ciles behet universi.

Nese teoria e kuantike e trurit eshte e sakte , se ndergjegja eshte kudo ne univers dhe nuk kufizohet vetem ne tru, ateher edhe kjo energji ndodhet kudo ne univers. Kjo hapesire nuk duhet te jete boshe , por duhet te permbaje nje sasi te madhe energjie.


Shkenca dhe ndergjegja

Fenomenet psiqike si telepatia, paranoja , perceptimi mbishqisor(ESP), pervojat jashtetrupore(OBE), enderrat dhe pervojat afer vdekjes(NDE), te cilat jane raportuar nga shume njerez, here pas here thjesht jane zhvendosur ne mbreterine e miteve dhe te figurave. Nga pikepamja shkencore supozohet te studiohet cdo aspect i eksiztences sone.

Mirepo qe nga koha kur Dekarti vendosi ndarjen midis shkencesdhe fese, ku shkenca injoroi zbulimin e ndergjegjes. Shkenca supozohet te beje nje studim objektiv te natyres dhe nuk tregon interes per ndergjegjen subjective te individeve shkencore. Ky qendrim eshte bere nje tabu, dhe shkencetaret nuk pranojne shqyrtimin e ketyre fenomeneve.Por si bashkvepron bota jo materiale e mendimeve dhe ndjenjave tona me botenmateriale te trupit tone?

Gjendjet emocionale te shkaktuara nga mendimet dhe nga ndjenjat tona pasqyrohen ne menyre te menjehershme ne fiziologjine e trupit tone .Pershembull kur ne trupin tone vjen nje mendim jo material per te ngritur doren, truri fillon te prodhoje bartes sinjali nga neurotrasetuesit te cilet fillojne e levizin nesistemin nervor. Ne muskujt e dores dergohen impulse elektrike dhe muskujt i pergjigjen mendimit fillestar.Si mundet qe dicka jo materiale sic eshte mendimi te shkaktoje nje pasoje reale materiale?

Fizika njutoniane nuk e shpjegon dot se si eshte e mundur ky fenomen. Po pergjigjene gjejme vetem tek fizika kuantike.

I gjithe realitet qe perceptohet nga truri vjen nepermjet 5 shqisave:degjimi, nuhatja shijimi, prekja, pamja.

Sipas filozofit EmanuelKant, duhet bere dallimi midis botes numerale ( botes ne vetvete) dhe botes fenomenale (botes sic e perceptojme ne ). Kanti thote qe eshte e pamundur perceptimi i drejtperdrejte i botes, ne e perceptojme vetem me ane te shqisave.Realiteti e jashtem ne kurre nuk mund ta njohim sepse nuk e perceptojme ate drejtperdrejt.

Madje mund te ngrihet dhe pyetja nese ekziston me te vertete nje realitet fizik. Perkthimi qe ben truri nga nxitja e jashtme e korteksit pamor deri ne pamjen qe formohet ne koke vjen prej nje modeli valor elektromagnetik te jashtem.Ndoshta nuk e kemi menduar ndonjehere por ngjyra e kuqe nuk ekziston ne vetvete. Ngjyra e kuqe eshte thjesh nje perkthim i nje vale magnetike me nje frekuence dhe amplitude te caktuar.

Insekte qe kane vetem dy lloje receptoresh per ngjyrat tek syte, kane nje pamje tjeter te asaj qe ne e quajme ngjyre e kuqe, ate e shikojne si ngjyre te zeze.

Ne madje nuk e dime se si e perceptojne te tjeret ngjyren e kuqe. Kjo ishte ajo qe nenkuptone te Kanti per pamundesi te njohjes se realitetit, ne shikojme vetem variantin tone personal. Pra ne menyre te pashmangeshme njohja jone eshtee kufizuar, sepse ne interpretojme vetem pak perqind te te gjithe spektrit te energjise elektromagnetike qe ekziston.Kemi mesuar ta krahasojme trurin me nje superkompjuter i pajisur me neurone qe marrin nxitje ne sinapse , te cilet perpunojne informacionin vibrues nga te 5 shqisat.Mendimet e individit jane personale. Kujtesa ruhet ne qeliza gri qe perbejne trurin.

Shumica e njerezve keto kane mesuar ne shkolle dhe i besojne akoma, por shkenca ka ecur shume perpara dhe perdor shkencen kuantike per te shpjeguar funksionimin e trurit.Kujtesa e trurit mendohet se ruhet ne nje forme hologrami, gje qe tregon dhe kapacitetin madh te ruajtjes se kujtimeve, kapacitet i krahasuar me 10 miliard byte informacion ne nje jetegjatesi mesatare njerezore.

Hologramat shpjegojne dhe se si truri arrin te gjeje kujtimet nga nje sasi gjigande e informacionit qe ai ruan. Jo vetem kujtimet tona por edhe procesi i shijimit, nuhatjes, degjimit, shikimit shpjegohen me ane te parimit holografike. Pikpamja e sotme e shkence eshte se pamja e botes projektohet ne lentet e syrit dhe ne retine dhe pastaj kjo pamje “dixhitalizohet” nga truri dhe elementet e saj ruhen.


Ndergjegja Lapsi prej 17.07.12 22:10

.Neurofiziologui Karl Pribram tregoi se qelizat nervore te syrit reagojne ndaj frekuencave te caktuara te valeve elektromagnetike qe godasin syrin. Pamja shikohet si nje bashkesi frekuencash dhe jo si pika te vecanta perberese .

Si mundet qe nje pamje te permbaje frekuenca? Me ane te nje procesi te njohur si transformim Furie, informacioni hapesinor mund te perkthehet ne nje spekter frekuencash. Zhan Furje provoi se cdo lloj forme valore mund te ndertohet prej valeve te thjeshta sinusoidale. Duke mbivendosur nje numer te caktuar valesh sinusoidale me frekuenca faza, dhe amplituda te ndryshme , mund te perftohet cdo lloj forme vale.

Procesi i percaktimit te elementeve perberes te vales quhet analize spektrale dhe pershkruhet nga transformimi invers furie. Pribram zbuloi se korteksi i trurit kryen nje tranformim Furie te pamjes vizuale ne sy dhe shperndan frekuencat perberese te pamjes ne te gjithe neuronet e trurit.

Ne kete menyre pamja pervetesohet dhe memorizohet si model i interferences valore tek neuronet. Forma origjinale e pamjes mund te rindertohet nga transformimi invers Furie , duke dhene nje imazh pamor brenda kokes sone. Ndertimi i nje imazhi prej frekuencave valore sinusoidale perdoret nga skaneri ne spitale MRI(magnetic resonance imaging) qe perdor transformimet Furie per te ndertuar nje imazh holografik te trupit qe skanohet me ane te atomeve te hidrogjenit ne trup.

Kur kombinojme teorite holografike te trurit te Karl Pribramit me teorine e Dejvid Bohmit, e cila thote se universi si i tere eshte vetem nej hologram gjigand, marrim nje pikeshikim interesant te realitetit ate qe quhet modeli holografik. Ne modelin holografik universi shikohet si nje magazine gjigande i frekuencave elektromagnetike, te cilat permbajne nivele te shumfishta te realitetit.

Truri duke perdorur transformimin Furie, dekodon nje kanal permes frekuencave elektromagnetike te universit dhe prej tyre nderton paraqitjen tone te brendeshmete realitetit. Truri yne mund te mare vetem nje diapazon te kufizuar te frekuencave nga bota e jashteme, pra mund te arrije vetem nje njohje te kufizuar te realitetit. Mund te thuhet qe truri te akordohet ne nje realitet te caktuar, ashtu si radioja qe akordohet ne nje stacion.

Ne mendojme se levizim ne nje bote solide te pamjeve qe jane perceptuar prej trurit, por e verteta me e thelle mund te jete qe ne zberthejme vetem nje nga realitetet e boteve te shumta paralele. Modeli holografik zgjidh shume mistere te fenomeneve paranormale, sepse trute individuale jane vetem pjese e nje e tere e trurit universal. Ne modelin holografik te gjithe trute jane te lidhur ne menyre te pakufizuar dhe informacioni paranormal(telepatia) mund te kaloje lehtesisht nga nje tru ne tjetrin.

Ne ke mi nje tru te perbere nga neurone te cilet nderlishen me ane te detriteve dhe sinapseve, duke krijaur keshtu sistemin nervor qendror. Brenda qelizave neurale gjendet citoskelieti i perbere nga mikrotubat. Mikrotubat permbajne drite te ngjashme me lazerin qe luan nje rol te rendesishem me perpunimin e informacionit nga truri. Gjithashtu trupi i njeriut leshon biofotone .

Kjo dukuri verehet tek te gjitha gjallesat dhe dyshohet se burimi i biofotoneve lidhet me ADN. Ne kete menyre mikrotubulat sherbejne si nje sistem percjelles pe driten koherente ne tru dhe ne te gjitha pjeset e e tjera te trupit. Ky rrjet mikrotubulash eshte quajtur si networku i trupit njerezor, sepse lidh cdo qelize. Gjithashtu ben te mundur shkembimin e informacionit kuantik nepermjet trurit dhe pjeses tjeter te trupit.

Nga kjo del se ndergjegja nuk eshte vetem e kufizuar ne tru, por te gjitha qelizat e trupit kane rol ne ndergjegje. Ajo qe fitojme ne kete menyre ,eshte nje model i trurit i cili tregon qe ndergjegja nuk eshte nje fenomen si rezultat i veprimtarise se trurit, por se truri duhet te shikohet si nje antene e madhe apo si nje mares i ndergjegjes universale e cila ndodhet kudo ne univers.


Mendimi njerezor


Dr. Uilliam tieler eshte profesor I Universitetit te Standfordit dhe bashkethemelues i Institutit te shkencave Noetike dhe I Akademise se Parapsikologjise dhe Mjekesise.Ai u interesua ne studimin e energjive teper te vogla (Reiki) qe perdoret per sherimet e njerezve me ane te prirjes spirituale, gje qe nuk mund te shpjegohet me ane te dijeve tona shkencore. Ai zhvilloi nje aparat ultra te ndjeshem per matjen e energjive te vogla te leshuara nga duart e mesuesve Reiki dhe tregoi ekzistencen e nje fushe energjie qe nuk futet ne spektrin elektromagnetik.

Nga keto eksperimente ai arriti ne perfundimin se qellimi njerezor qe trasmetohet permes mendimeve dhe ndjenjave tona kane nje efekt te madh te matshem mbi realitetin fizik. Ai testoi dhe mesuesit KI Gong dhe zbuloi se duart e tyre kane nje magnetizem sherues te barabarte me nje magnet prej 20, 000 Gaus.

Gishtat e tyre emetojne nje tufe rrezatimi infra te kuqe (1-4,5 mikron) i cili kishte veti sheruese. Me keta eksperimente Teileer provoi ne menyre te padyshimte qe mendimi njerezor ka nje ndikim real te matshem mbi realitetin tone fizik. Eksperimentet e tij mund te jene nje tregues indirekt se lutja ka nje efekt real dhe se kush lutet merr pergjigje.

Tiler mendon qe vendet ku mblidhen njerezit me qellimet e tyre pozitive per tu lutur per kohe me te mira mund te fiojne kushtezim te perhershem dhe te behen keshtu vende te shenjte pas futjes ne ta per vite e vite te te nejtit mendim.

VAZHDON...

Detyra Plote

PSIKOLOGJI - NDËRGJEGJA 2

Efekti Hado

Kerkuesi japonez Dr. Masaru Emoto , shef I institutit Hado ne Tokio , tregoi ate qe mund te jete ndikimi me bindes qe ndergjegja njerezore mund te ushtroje mbi realitetin fizik. Dr, Emoto ka zbuluar nje efekt mbi ujin, te cilin ai e quan efekti “Hado”. Ai e pershkruan ate me keto fjale: “hado eshte model i brendshem vibrimit ne nivel atomik i te gjithe
materies, njesia me e vogel e energjise. Baza e tij eshte energjia e ndergjegjes njerezore. ”

Ai shkroi nje liber qe u botua ne vitin 1999 me titullin “Mesazh nga uji” , nje liber i shitur ne miliona kopje dhe i perkthyer ne shume gjuhe. Ai mban leksione dhe seminare ne te gjithe boten dhe drejton eksperimente ku tregon efektin Hado te ujit. Fjala hado tani eshte futur ne perdorim te dites ne Japoni dhe perdoret per te shprehur vibrimin e nje vendi apo te nje personi ne nje forme “ky vend nuk ka Hado” Apo “ai sot ka Hado te ulet”.

E gjithe kjo lidhet me kristalizimin e ujit kur ai ngrin.

Ai kreu nje sere eksperimentesh ku provoi se mendimet dhe ndjenjat tona ndikojne mbi realitetin tone fizik. Subjekti i studimit te tij ishte uji dhe ai filloi duke studiuar formen e kristaleve te akullit te ujit. Ai perdori uje te mare nga vende te ndryshme kudo ne bote dhe studioi se si formoheshin kristalett e akullit prej mostrave te ndryshme. Verejti qe uji nga lumenjte shume te ndotur nuk kristalizohen fare dhe se ujrat e pastra minerale jepnin kristale akuli te bukur kur ngrinin.

Keto rezultete ishin te priteshme. Por per habine e tij, ai zbuloi qe kristalizimi i molekulave te ujit lidhej me menyren qe ai perdorte per ngrirje. Ai filloi eksperimente ku perdori kampione uji te paster dhe futi te gjitha ndjenjat dhe llojet e mendimeve njerezore para se ti ngrinte ata. Kur perdoreshin mendime dhe ndjenja negative , nuk formoheshin kristale akulli te bukur , ata ishin ose me forme kaotike , ose uji nuk kristalizohej fare. Kur ne kampione futeshin mendime te bukura , formoheshin kristale nga me te bukurit dhe me forme te rregullt.

Me tej ai eksperimentoi me cdo lloj muzike per te testuar efektin. Muzika eshte shprehja natyroree vibrimeve dhe ai nuk u befasua me kur vibrimet e muzikes se bukur klasike nga njera ane dhe ata te muzikes agresive hard rock nga ana tjeter u pasqyruan respektivisht ne kristale uji.

Teoria Hado e Dr. Emotos thote se “Duke qene se te gjithe fenomenet jane ne thelb energji rezonuese, duke ndryshuar vibrimin mund te ndryshojme lenden” Keshtu , kur ne duam te ndryshojme vibrimin e brendshem, te themi te ujit te ndotur , ne mund te perdorim qellimin tone pozitiv per te pastruar kete uje. Kur per here te pare efekti Hado u tregua ne publik, nje turme prej 350 njerezish ne liqenin japonez me te ndotur nga algat “Kokonada” qe mbulonin liqenin. Tufa e madhe e njerezve projektuan qellimet e tyre pozitive, si nje tufe lazeri, ne ujrat e ndotur. Nga krahasimi i kampioneve te ujit para dhe pas ngjarjes, u verejt nje permiresim dramatik i struktures se kristaleve te ujit.

Meditimi dhe lutja

Maharishi Mahesh Jogi meson meditimin transhendental, nje forme e meditimit qe e sjell praktikuesin spiritual ne gjendje me te larta te ndergjegjes. Banesa e tij e sotme eshte ne pyjet e Vlodropit ne hollande. Ai e ka zgjedhur kete vend sepse sipas tij , ky vend ka vibrime pozitive.

Pasuesit e maharishit jane nje numer ne rritje te njerezve me shkollim shkencor, te cilet kane kuptuar qe meditimet e Maharishit kane nje ndikim pozitiv mbi paqen boterore. Shume njerez luten per te dashurit e tyre kur ata jane semure . ata shpresojne per nje forme hyjnore qe do ti degjoje dhe do te permbushe kerkesen e tyre duke sheruar te semurin.

Tre kerkues ne fushen e mjekesise ne Universitetin e Teksasit, botuan ne 2004 rezultatet e tyre mbi studimet qe luan besimi ne lutje. Nje grup prej 86 njerezish te verber, pa dijeni te ekperimentit, u ndane ne dy grupe: njeri qe do t’i nenshtohej trajtimit dhe tjetri si grup kontrolli. Vullnetaret qe u luten dinin vetem emrat dhe shendetin e njerezve qe kishin si partnere. Tete vullnetare nga nje grup lokal lutesish u luten dy here ne dite per nje kohe prej te pakten tri minutash. Pas nje muaji rezultatet u perpunuan per publikun, ja nje permbledhje e tyre:
pacientet me besim me te madh ne lutje paten permiresime fizike ne krahasim me grupin tjeter.

Pacientet me besim me te ulet ne forcen e lutjes paten permiresim me te paket fizik.

Ky kerkim tregoi dy gjera:
Lutja ka nje efekt real te matshem mbi objektin e lutjes se pacientit.
Besimi I pacientit per lutjen ka nje efekt mbi efektin e vet lutjes.

Fuqia sheruese e mendjes

Nese dikush ka patur ndikim madhor ne mjekesine holistike ne keto dekadat e fundit , ky eshte padyshim Dr. Dipek Copra. I lindur dhe ritur ne Indi, ai mori shkollim mjekesor ne SHBA. Ndodhi pas takimit te tij me Maharishi Mahel Jogin qe ai u bind te studionte Ajurveden tradicionale indiane 4000 vjecare .ajurveda eshte fjala sanskriste qe do te thote “shkenca e jetes”. Pas takimit me Maharishin Copra ai lexoi librin dhe u bind qe Ajuvedra permbante me shume sic besohej ne perendim.

Dr Copra kishte vuajtur ne karrieren e tij per shkakun se mund te bente shume pak per pacientet e tij me kancer. Nje pacient me kancer ne mushkri ai e keshilloi te linte duhanin dhe ai u pergjigj:”Faleminderit doktor, kete keshille mund te ma jepte edhe vjehra pa me kushtuar 50 dollare!”.

Ne librin e tij “Sherimi kuantik ”; shqyrimi i kufijve te mjeksise mendje-trup,Dr copra shpjegon lidhjen ndermjet fizikes kuantike dhe Ajurvedes. Ajurveda meson qe i gjithe shpirti, si dhe i gjithe trupi, eshte krijuar nga mendja. Ne kete kuptim, mendja duhet te kete gjithe fuqine per te sheruar mendjen dhe trupin. Duhet verejtur qe nuk ka “problem te veshtire ” per Ajurveden , atje thjesht nuk ka asnje hendek qe duhet kapercyer ndermjet botes materiale dhe jomateriale,sepse nuk ekziston dualiteti mendje-trup.

Sipas Dipek Copras mendimet dhe ndjenjat, tona me te thella luajne nje rol te rendesishem ne sherimin e nje pacienti. Kjo gje eshte nenvleresuar seriozisht ne praktikat mjekesore perendimore. Trupi riciklon vazhdimisht cdo atom te cdo qelize.ne nje vit trupi rinovohet krejtesisht dhe cdo atom i cdo qelize eshte zevendesuar.

Atehere cfare e shkakton krijimin e nje tumori kur krejt trupi rindertohet cdo vit?Sipas Dipek mendja ka aftesine te prodhoje cdo lloj ilaci ,ne formen me te paster dhe ne dozimin me te sakte . Aftesia e mendjes per te sheruar trupin mund te shpjegoje efektin e mirenjohur plejsbo,efekt ku pacientet mjekohen me ane te sugjestionit ,ku ai nuk mer ilace te vertete, po kallpe.

Aftesia e mendjes per te sheruar trupin mund te qendroje dhe ne sherimet e mrekullueshme te kancerit ,sherime qe jane raportuar shpesh ne mjekesi,por qe nuk kane shpjegim mjekesor. Efekti nejsbo eshte efekti i kundert i atij plejsbo.ai eshte efekti negativ qe kane diagnozat e ne kurimin e nje pacienti.

Prandaj lidhja mjek-pacient ka nje rendesi vendimtare ne procesin e kurimit. Ne kodin etik perendimor pacienti ka te drejte te njohe ne te gjithe rastet kushtet e mjekimit, por kur nje mjek i tregon drejtperdrejte nje pacienti diagnozen”ti ke nje kancer te pasherueshem”, ai i jep pacientit vendimin me vdekje . Diagnoza “i pasherueshem” , vret shpresen e fundit te pacientit per tu sheruar bashke me te dhe aftesite e tij per tu vetesheruar, pa thene qe ai mund te pesoje edhe nje goditje mendore.

Ndergjegja kolektive

A ekziston dicka e tille si ndergjegja kolektive, pra nje ndergjegje e perbashket per te gjithe njerezit ne toke? Psikologu Karl Jung spekulonte duke thene se ne te gjithe ndajme nje subkoshence te perbashket. Por a mund te provohet kjo nga shkenca?

Ne institutin Princtaun per kerkimet e anomalive (PEAR) jane te bindur qe ekziston nje ndergjegje kolektive dhe punonjesit e tij po e ndjekin ne te gjithe boten. Ne kete institut, profesor Robert Jen dhe kolege te tij kane bere nje sere eksperimentesh laboratorike per te provuar apo per te hedhur poshte ekzistencen e psikokinezis, aftesia e mendimit per te ndikuar trupat pa jete.

Per te testuar kete gje u perdor nje makine RNG, e cila eshte nje gjenerator i zhurmave te rastit, nje aparat i cili, sipas parimit te papercaktueshmerise te mekanikes kuantike, gjeneron nje zhurme krejt te rastit. Kjo zhurme perkthehet ne forme bianre si 1 ose 0. Duke qene se zhurmat e rastit ,pritet qe te shfaqen ne raport ½ si njeshat ashtu dhe zerot. Ne institutin PEAR u provua qe aftesite mendore te mendjes mbi materien ekzistojne sepse raporti ½ i numrave te gjeneruar RNG mund te ndryshohej.

Ne rreth 30 universitete ne te gjithe boten, jane instaluar aparate RNG dhe jane te lidhur ne internet. Ajo qe do te testonte PEAR me aparatet RNG ishte se ekzistonte nje ndergjgje njerezore kolektive. Projekti u quajt “Projekti i ndergjegjes globale ” dhe makinat RNG u perdoren per ti derguar rezultatet e tyre permes internetit tek nje kompjuter qendror ne Princtaun. Ky kerkim Provoi se aparatet RNG mund te regjistrojne ngjarjet tronditese globale ne te cilat realizojne levizjen kolektive te masave. Disa nga keto ngjarje jane :funerali i Princesesh Dajana, sulmet e 11 shtatorit ne NY.

VAZHDON...

Detyra Plote

PSIKOLOGJIA - NDËRGJEGJA 3

Fushat morfike

Majmuni japonez Makaka Fushata, i cili jeton ne ishullin e Koshimas, larg bregut japonez, ka qene subjekt studimi per te pakten 30 vitet e fundit. Ne vitin 1950 kerkuesit u dhane majmuneve per te ngrene patate qe kishin rene ne rere. Patatet ishin te ndotura dhe ndonese majmunet i pelqenin nuk mund ti hanin. Nje majmun i vogel gjeti zgjidhjen, dhe i lau ato ne nje prua aty afer e ia dha te emes. Kur majmunent e mesuan kete marifet ,ata e perfeksionuan ate me kalimin e kohes. Ne periudhen
1952-1958 nje grup i madh majmunesh te vleresuar rreth 100, e kishin mesuar marifetin e larjes se patates.

Pastaj krejt papritur e gjithe bashkesia e majmuneve te ishullit e mesoi ate. Ajo qe eshte me e cuditeshme , eshte se dhe ne ishujt e tjere pereth majmunet filluan te lanin patatet. Per disa arsye te pashpjegueshme ,kjo aftesi u transmetua tek majmune te tjere ne vende te larget. Ndonese numri kritik i majmuneve te pare te nevojshem qe fenomeni te ndodhe eshte i pasigurte, ky fenomen eshte bere i famshem me emrin “fenomeni i njeqind majmuneve”.

U bene studime per te pare nese efekti eshte i zbatueshem edhe tek nejrezit dhe u zbulua qe njerezit gjithashtu ndajene njohurite ne menyre te pandergjegjeshme, si te shfrytezonin nje bibloteke te perbashket. Sipas “modelit skajor te arsyetimit” te biologut Rupert Sheldrak ndergjegja jone eshte e lidhur me fushen kolektive te padukshme, te cilat ai I ka quajtur fusha morfike. Secili antar i nje grupi kontribuon ne fushe morfike kolektive dhe krejt dija e kesaj fushe eshte e arriteshme nga cdo individ i grupit. Ka nje numer te pafund te fushave morfike , te pakten nje per cdo lloj.

Sheldrak beson edhe se ne fushat morfike permbajne informacion per planin e rritjes se nje organizmi te gjalle. Ndonese zakonisht besohet se AND permban te gjithe informacionin e kerkuar per zhvillimin e nje organizmi, kjo natyrish qe nuk eshte e vertete.ADN permban vetem informacion per prodhimin e materialeve qe kerkohen per zhvillimin e organizmit, ajo nuk permban informacion per planin e kompozimit te organizmit nga keto materiale.

Ne fazen e pare te embrionit te gjitha qelizat jane 100% identike dhe diferencimi ndodh pas ndarjes se peste te qelizave. Po nga vjen informacioni se ne cfare qelize do te diferencohet nje qelize e caktuar, se cila pjese e embrionit do te behet nje qelize koke dhe cila nje qelize bishti? Informacioni nuk mund te vije nga ADN, sepse qelizat nuk mund te dallojne njera-tjetren.

Sheldrak mendon qe ky informacion ndodhet ne fushat morfike jashte embrionit. Ky mund te jete shpjegimi edhe per fenomenin e cuditshem te rigjenerimit te genit te zbuluar tek mizat e frutave. Biologet I hoqen mizave te nje kolonie genet pergjegjese per shikimin.Te gjitha mizat u verbuan.Por per mrekulli pas pak brezash genet ishin zevendesuar ne ADN dhe mizat shikonin perseri.

Ndergjegja-baza e ekzistences.

Profesori i fizikes ne Universitetin e Oregonit , Amit Gosvami eshte themelues i deges se shkences qe quhet “Shkenca brenda ndergjegjes”. Gosvami beson se paradokset e ngritura nga shkenca kuantike mund te zgjidhen vetem nese zbatohet nje kendveshtrim i ndryshem mbi ndergjegjen.

Ne kendveshtrimin e tanishem ndergjega shikohet si nje pasoje anesore apo epifenomen i veprimtarise se trurit, ndergjegja eshte thjesht rezultat i komponeteve kimik dhe fushave elektrike te energjise ne tru.E gjithe sjellja njerezore percaktohet vetem nga kompozimi i kromozomeve tane dhe nga shuma e proceseve mekanike, elektrike dhe kimike qe ndodhin ne trup.

Sipas ketij koncepti ,njerezit jane makina komplekse pa vullnet te lire. Gosvami ka nje arsyetim shume te thjeshte “Si mundet ndergjegja te jete rezultat I botes fizike nese bota fizike ne rastin e shuarjes se vales kuantike kerkon vrojtim te ndergjegjshem?”. Ndergjegja nuk mund te jete ne te njejten kohe edhe shkak edhe pasoje e vetvetes. Porblemi I pules dhe I vezes zgjidhet nese ndergjegja shikohet si paresore.

Fenomeni fetar hindu i ka mesuar Amit Gosvmit se mendja e Brahmas eshte shkaku i vetem i ketij universi. Nisur nga formimi i tij skeptik shkencor ai nuk e besoi kete , por ne fund u dorezua dhe pranoi qe besimi i tij kishte treguar atij te verteten gjate gjithe kohes. Ai meson tani se realizmi yne material, besimi se bota jone materiale eshte i vetmi realitet , eshte i gabuar dhe se baza e gjithe ekzistences eshte ndergjegja.


8 HERTZ - Kodi i Jetes

Eksperimentet kane treguar qe nje vale me frekuence 8 Hz eshte ne gjendje kaloje cdo barriere energjetike, duke na treguar natyren e tij te “vektorit multidimensional”.

Andrija Puharich, ishte nje nga mjeket e pare ne fushen e kerkimeve elektrobiologjike dhe te kapacitetit ekstasensorial te trurit. Gjate karrieres se tij , Doc. Andrija Puharich mori mbi 20 patenta amerikane per shpikjet e tij ne fushen e mjekesise elektronike, neurologjise dhe biokibernetikes.

Ishte autori i me shume se 50 publikimeve shkencore dhe librave te ndyshem, dhe nje antar i akademise se shkencave te New York dhe i Organizates Amerikane te perparimit te shkences. Puna e tij shkencore e shpuri ne eksperimente te bera me pare nga Tesla rreth valeve ELF (frekuenca shume te ulta).

Ne vitet 60 Doc.Puharich dhe Doc. John Taylor zbuluan se frekuenca 8 cikle ne sek ishte dhe frekuenca e trurit per te aktivizuar kapacitetin e tij ekstrasensorial si vezhgimi ne largesi (remote viewin) , telepatia etj, kapacitete keto te pranishme tek secili nga ne. Fillimisht shkencetari beri eksperimente me kerpudhen Amantia Muscaria qe i rriste ne laboratorin e tij. Keto kerpudha perdoreshin ne ritet pagane dhe nga kristianet e hershem, per te rritur aftesite sensitive te personave me aftesi ekstrasensoriale.

Keto kerpudha qe konsideroheshin si te shenjta kane aftesine qe te rrisin dhe limitet e kapacitetit fizik. Por aftesia e shkencetarit qendron ne identifikimin e frekuences se trurit qe sjell keto aftesi. Ne 1965 skencetari pati mundesine per te studiuar nje magjistar indian qe kishte aftesine te vendoste trurin ne frekuencen 8 Hz dhe arrinte te induktonte kete frekuence te personat qe kuronte.

Truri i njeriut eshte shume i ndjeshem nga frekuencat qe leshojne pajisjet e ndryshme, pasi truri ka aftesine qe te sinkronizohet me frekuencat e jashteme. Shkencetari zbuloi se nqs nje person ekspozohej ndaj frekuences se tokes 7.83 Hz, kjo i jepte nje ndjenje relaksi dhe kenaqesie. Ne frekuencen 10.8 hz do te sillte sjellje te dhunshme te personit, ndersa ne frekuencen 6.6 Hz do te shfaqte depresionin. Ne eksperimentet e metejshme u zbulua se frekuenca 3.3 Hz shkaktonte tumorin dhe frekuenca 6-7 Hz ushtonin veshet, dhe nuk mbushej me fryme. Ndersa ne frekuencat 8.6-9.8 Hz shfaqte ndjenja gjumi.

Puharich e perkufizon frekuencen 8 Hz si “diferenca e shpejtesise ne faze midis neutronit dhe elektronit ” dhe eshte e “çuditeshme” qe frekuenca 8 Hz tejkalon te gjitha barierat elektromagnetike. Ne permbledhje 8 Hz eshte ne gjendje te pershkroje cfaredo lloj bariere fizike apo energjetike , duke na treguar natyren e saj, si nje vektori multidimensional.

Frekuenca 8 Hz stimulon gjendren pineale te trurit ne prodhimin e hormoneve qe jo vetem na lejojne perceptimin e hapsires 3D por qe eshte ne gjendje te prodhoje somatrotopinen e cila ndikon ne konvertimin e kolesterolit ne DHEA (deidroepiandrosterone) qe konsiderohet eliksiri i jetes se gjate.

Nga eksperimentet eshte vertetuar se menyra e duhur e meditimit me sy mbyllur stimulon trurin te punoje ne vale alfa, dhe sinkronizimi i dy hemisferave te trurit fillon ne 8 Hz. Teknika imagjinative eEinstein qe Ajshtajni e perdorte per te gjetur zgjidhje shkencore, tregon qe hemisferat ishin ne sinkronizim te plote me njera-tjetren ne saj te aftesise se trurit per te punuar ne 8 hz.
Ka prova qe valet ELF ndikojne ne valet e trurit. Jane realizuar nje seri eksperimentesh per te studiur efektet e fushes magnetike ELF ne trurin e njeriut.

Frekuencat e studiuara jane nga 6-10 hz qe jane te njejtat frekuenca qe perdor truri i njeriut ne gjendje theta dhe alfa. Frekuencat poshte 8 Hz konsiderohen si theta, qe jane frekuencat me pak te kuptuara por qe dukshem jane te lidhura me imagjinaten dhe te kuptuarit. Kur nje artist apo nje shkencetar eshte ne fazen e “krijimit” , me shume mundesi truri I tij eshte ne gjendje theta. Frekuencat Alpha jane nga 8 deri ne 12 Hz dhe jane te lidhur me gjendjen e relaksuar dhe meditative. Valet alfa truri i prodhon dhe kur ne jemi ne gjendje te pergjumur.

Frekuencat Beta jane mbi 12 Hz dhe perkojne me gjendjen e te “zgjuarit” truri eshte ne gjendjen e mendimit analitik (logjik). Nqs ju jeni duke zgjidhur nje problem matematika me shume mundesi truri juaj po punon ne frekuencen 12 Hz.
Pjesen me te madhe te kohes truri eshte ne gjendjen beta.

Natyrshem lind pyetja “nese do te jemi te afte te ndryshojme valet e trurit me ane te pajisjeve elektronike a do te ndryshojne sjelljet apo mendimet e nje personi? ”. Nga nje eksperiment te kryer tek 20 persona , ku trurit ju induktua vale ELF u vune re keto rezultate:
2 paciente nuk paten asnje lloj ndikimi nga valet;1 pacient pati ndikim nga te gjitha frekuencat nga 7,4 deri ne 10 Hz ,Ndersa pjesa e mbetur e pacienteve paten nje ndikim per frekuencat nga 8,6 deri ne 10 Hz. Pra nuk mund ta parashikosh me saktesi nese nje person ndikohet apo jo nga nje frekuence e caktuar. Por nqs po ,ndikimi eshte i menjehershem (pothuajse gjysem sekondi).

Kur truri sinkronizohet ne frekuencat 9-10 Hz ai eshte i vazhdueshem deri ne nderprerjen e sinjalit. Nen frekuencen 8,6 Hz truri sinkronizohet vetem per 2 sekondat e para pastaj shkeputet per ¼ e sekonda per tu sikronizuar serisht. Ndersa ne pacientet qe truri nuk u sinkronizohet, per frekuencat te pajisjes nga 15-20hz truri dyfishon amplituden e vales se tij, duket sikur truri i “lufton” keto frekuenca parazitare.

Asnje nga pacientet nuk ishte i vetedijshem per pranine e valeve ELF. Vetem nje paciente femer ndiente kur fillonte dhe mbaronte trasmetimi po nuk e kuptonte dot nese sinjali vazhdonte apo kishte ndaluar,dmth ajo ndiente vetem ndryshimin e fushes magnetike, por jo pranine e saj! Shumica e pacienteve ndermjet 8,6 dhe 9,6 Hz ndjenin nje shije metalike ne goje dhe shtrengime ne gjoks dhe ne stomak. Ndersa ndermjet frekuencave 6-7 Hz pacienteve u ushtonin veshet, dhe ju rriten te rahurat e zemres dhe paten ndjesine e tensionit dhe te lodhjes.

Pra eshte teper e qarte qe truri sinkronizohet me sinjale ELF artificiale por per te percaktuar efektet e tyre eksperimenti duhet kryer ne nje kohe relativisht me te gjate. Nese truri ekspozohet per nje kohe te gjate (disa ore) ndaj ketyre valeve te jep nje gjendje pergjumjeje por jo gjendje te relaksuar,eshte me rendesi te theksohet se gjate fazes se gjumit pacientet nuk shohin endrra , te cilat jane te nevojshme per nje funksionim normal te trurit. Truri eshte shume i ndjeshem ndaj valeve ELF ai mund te sinkronizohet dhe me vale te rendit Miliwat. Sensitivet dhe psikologet e kane pak a shume me te zhvilluar aftesine e trurit per tu pershatur me valet ELF.

Truri i njeriut

Truri eshte qendra e sistemit nervor te njeriut. Ai eshte nje organ me te njejten strukture si te sisoreve (mamals) por me vellim 3 here me te madh ne krahasim me ta. Truri i njeriut perbehet nga 50-100 bilion 1011 neurone, nga keto 1010 jane cortical pyramidal cells . Keto qeliza e kalojne sinjalin ne 1000 trilion (1015) sinapse. Truri monitoron dhe regullon veprimet e trupit. Ai vazhdimisht merr informacione nga trupi i perpunon ato dhe pergjigjet duke kontrolluar veprimet dhe funksionet e tij. Truri i nje te rituri peshon afersisht 1,5 kg dhe mesatarish ka nje vellim 1130 cm3 tek grate dhe 1260 cm3. Rreth moshes 20 vjec nje mashkull ka 176,000 km dhe nje femer 149,000 km aksone.

Energjia qe konsumon truri

Megjithese pesha e trurit ze vetem 2% te peshes totale te trupit, ajo merr rreth 20% te gjithe oksigjenit dhe 25% te glukozes te konsumuar nga trupi. Truri e perdor glukozen per energji, ne mungese te saj truri kalon ne gjendje te pandergjegjeshme. Truri ne total pothuajse e shpenzon energjine ne menyre konstante, po ka zona aktive te korteksit qe konsumojne me shume energji se te tjerat. Dhe ne baze te ketij ndryshimi te energjise se konsumuar jane bazuar metodat e studimit te trurit.

Aksoni

Aksoni ose fibera nervore eshte zgjatimi me i madh i nje qelize nervore,e cila percjell impulse elektrike drejt ose jashte trupit te neuronit. Nje neuron ka vetem nje akson, megjithate ka tipe neuronesh qe nuk kane akson por I percjellin impulset me ane te dentriteve. Aksonet bien ne kontakt me trupin e neuroneve, aksonet e tjera ose gjendrat dhe pika e shkembimit te impulsit quhet sinaps. Nje akson mund te krijoje nje numer te madh sinapsesh gjate gjithe gjatesise se tij. Aksoni me I gjate eshte ai I shiatikut qe fillon nga baza e siperme e shtylles kurizore deri tek gishti i madh i kembes

Cili është funksioni i Valeve ndryshme? Është e njohur se truri është një organ elektrokimik, hulumtuesit kanë thënë se një tru plotësisht funksional mund të gjenerojë 10 vat te energjisë elektrike. Kerkues te tjere më serioze kane llogaritur se ,në qoftë se të gjitha 10 bilion qelizat nervore shkarkohen në te njëjten kohë ne një elektrodë të vetme të vendosur në lëkurën e kokës e njeriut , ajo do të regjistronte diçka si 5 deri ne 50 milionten e një volti. Edhe pse kjo energji elektrike është shumë e kufizuar, ajo ndodh në mënyra shumë të veçanta që janë karakteristike të trurit të njeriut. Aktiviteti elektrik qe prodhon truri është shfaqur në formën e valeve te trurit (brainwaves).

Ka katër kategori të këtyre valeve, duke filluar nga ato aktivet deri tek ato me pak aktive. Kur truri është aktiv dhe i angazhuar aktivitete mendore, ai gjeneron valët Beta. Këto valë beta janë relativisht të ulëta ne amplitudë, por kane frekuencen me te madhe. Frekuenca e valëve beta shkon 15-30 cikle per sekonde. Një person gjate nje bisede do të jetë në gjendje beta. Një person duke bërë një fjalim, ose një mësues duke shpjeguar, do të jenë në gjendje beta. Njerezit me stres dhe ankth jane ne gjendje beta te larte.

Kategoria tjeter e valeve te trurit jane valet Alfa. Nqs Beta përfaqeson gjendjen aktive, alfa paraqet ate jo aktiven. Valet Alpha janë me frekuence me te vogel, dhe amplitude me te madhe. Frekuenca e tyre shkon 9-14 cikle për sekondë. Një person i cili pasi ka kryer një detyrë dhe pushon ,me shume mundesi eshte ne gjendje alfa.Vetem ne gjendjen Alfa hemisfera e majte sinkronizohet me ate te djathten. Ajo dominon tek njerezit qe jane te relaksuar, kreativ dhe pa strese si dhe tek femijet. Valet alfa konsiderohen si valet te shendeteshme.

Te mirat qe sjellin valet alfa jane:
Qeteson mendjen dhe trupin-mendimet jane me te kthjelleta dhe perqendrimi me I madh.
Rrit krijimtarine dhe e ben me te lehte zgjidhjen e problemeve- krijimtaria eshte mbi mesataren normale, truri eshte “i lire” dhe ka nje rrjedhje idesh te reja. Ne te kundert truri ne gjendje Beta eshte “i bllokuar” nuk lejon gjykim te kthjellet.

Rrit stabilitetin emocional- gjendja shpirterore dhe emocionet jane te qendrueshme,ne ndryshim nga valet beta qe japin agresivitet , ankth dhe stres.

Heq stresin dhe ankthin- pa ndihmen e mjekimeve, dhe largon nga veset si alkoli apo droga.
Rrit intuiten e te mesuarit dhe te memorizuarit- Valet alfa i pergjigjen nje super te mesuari, truri eshte i afte te marri dhe te memorizoje nje sasi te madhe informacioni ne menyre pasive pa shume sforcim.

Rrit imunitetin dhe tretjen e ushqimit- trupi vete sherohet nepermjet nje sistemi imunitar me efektiv si pasoje e prodhimit te serotines e epinifrines.

Nje gjendje tjeter e valeve te trurit eshte ajo Theta.Ato janë zakonisht me amplitudë edhe më të madhe dhe frekuence me te vogel.Ky diapason i frekuencave është zakonisht 5- 8 Hz. Një person i cili ka marrë kohë të lirë nga një detyrë dhe fillon ta ëndërroj është shpesh në një gjendje theta.

Gjendja përfundimtare është Delta.Frekuenca e valeve varion rreth 1,5-4 Hz. Ajo kurrë nuk mund te shkojë në zero sepse kjo do të thotë truri ka vdekur. Kur jemi ne gjumë të thellë truri do te ulet ne frekuencën me të ulët2-3Hz.

Kur ne behemi gati per te fjetur dhe lexojme ndonje liber për disa minuta para se të fleme, jemi në gjendje beta e ulët. Kur fikim dritat dhe mbyllim sytë valet do të zbresin nga beta, ne alfa, theta dhe në fund, kur ne të biem në gjumë, në delta.
Gjate gjendjes delta jane karakteristike enderrat,qe shoqerohen me levizjen e shpejte te syve . Kjo quhet REM(Rapid Eye Movement), një fenomen i njohur.

Kur një individ zgjohet nga një gjumë i thellë, frekuenca e tyre e valeve te trurit do të rritet nga delta në theta dhe pastaj në alfa dhe në fund, në beta. Në qoftë se individi do të bjerë në frekuencë ne një gjendje te pergjumur, apo edhe në theta, ose ndonjëherë bien përsëri në gjumë në delta.

Në përmbledhje, ka katër gjendje te valeve trunore që shkojnë nga nje amplitudë e lartë, delta frekuencë të ulët në amplitudë të ulët, beta frekuencë të lartë.Këto gjendje te valeve trunore nga gjumi i thellë, i pagjumë, dhe zgjimit te menjehershem.E njëjta gjendje e valeve trunore eshte e zakonshme për të gjithe njerezit.Burra, gra dhe fëmijë të të gjitha moshave përjetojnë të njëjtën karakteristike te valeve te trurit.Ato janë në përputhje mes kulturave dhe kufijve të nje vendi.

Hulumtimet kanë treguar se edhe pse një gjendje mund të mbizotërojë në çdo kohë të dhënë, në varësi të nivelit të aktivitetit të individit, të tri gjendjet e trurit janë të pranishëm në përzierjen e valeve trunore në çdo kohë.Me fjalë të tjera, ndërsa dikush është ne një gjendje te zgjuar dhe ekspozuar ne një model vale truri beta aty ekziston edhe komponenti alfa, delta theta dhe, edhe pse këto mund të jenë të pranishëm vetëm në nivel gjurmë

FUND

Detyra Plote