C’eshtë motivimi - psikologji edukimi

C’eshtë motivimi?

Motivimi është gjendje e brendshme që gjallëron, drejton dhe mbeshtet sjelljen.

Studimi mbi motivimin përqndrohet në mënyrën se si njerëzit ndërmarrin veprime të drejtuara drejt qëllimeve specifike sa kohë u duhet te ingranohen në veprimtari, sa intensivist janë të përfshirë në

veprimtari, sa këmbëngulës janë në përpjekjet e tyre për të arritur qëllimet dhe cfarë mendojnë e ndiejnë gjatë këtij procesi.

Cili eshte ndryshimi midis motivimit të brendshëm dhe të jashtëm?  

Motivimi i brendshë eshte prirja e natyrshme per te kerkuar e per te mposhtur sfida, ndersa ndjekim interesat vetjake dhe ushtrojme aftësitë  tona  motivim është të bësh dicka kur nuk je i detyruar ta besh. Motivimi i brendshëm mbështetet në faktorë që nuk lidhen me vetë veprimtarinë. Ne të vërtetë, ne nuk jemi të interesuar për veprimtarinë për hir të saj; na interëson vetëm ajo se cfa'rë do të përfitojmë prej saj.

Si lidhet vatra e shkakësisë me motivimin? Ndryshimi

thelbësor midis motivimit të brendshëm e te jashtëm është arsyeja

e njeriut për të vepruar, domethënë, nëse vatra e shkakësisë për

veprim është brenda apo jashtë personit. Në qoftë se vatra eshtë e

brendshme, motivimi është i brendshëm; nëse vatra është e jashtme, motivimi eshtë i jashtëm. Ne shumicën e rasteve, motivimi ka elemente të të dyjave. Në të vërtetë, motivimi i brendshëm dhe i jashtëm mund të jetë i përbërë prej dy prirjesh të ndara — të dyja mund të veprojnë në të njëjtën kohë, në një situate të dhënë.

Ciliët janë faktorfit kyc në motivim sipas nje pikëpamjeje bihejvioriste? Humaniste? Konjitive? Sociokonjitive? Sociokulturore? Bihejvioristëtpriren të theksojnë motivimin e jashtëm të shkaktuar nga nxitësit, shpërblimet dhe ndëshkimi. Pikëpamiet humanistetheksojnë motivimin e brendshëm të krijuar nga nevoja per zhvillim vetjak, përmbushje vetjake dhe vetëvendosje. Pikepamjet konjitive theksojne  kërkimin aktiv të njeriut për domethënie, kuptim e zotësi dhe fuqine e atribuimeve dhe të interpretimeve nga ana e tij. Teoritë sociokonitive marrin në konsideratë si interesimin e bihejvioristëve per pasojat e sjelljes, ashtu edhe interesin e knjitivistëve për efektin e besimeve dhe të pritshmërive individuale. Shumë Shpjegime sociokonjitive me

ndikim të madh në motivim mund të karakterizohen si teori te pritshmerise X vlerë . Pikëpamjet sociokulturore theksojne pjesëmarrjen legjitime të angazhuar dhe identitetin brenda një bashkësie.

C’jan teoritë e pritshmërisfi X vlerë? Teoritë e pritshmërisë X vlerë sugjerojnë se motivimi për të arritur një qëllim, ështe produkt i pritshmërive tona per sukses dhe i vlerës që ka qëllimi për ne. Në qoftë se njëri syresh është zero, motivimi ynë është gjithashtu zero.

C’ështe  pjesëmarrja legjitime periferike? Pjesëmarrje legjitime periferike do të thotë që fillestarët të jenë vërtet të përfshirë në punën e grupit, edhe sikur aftësitë e tyre të jenë të pazhvilluara dhe kontributet e tyre të vogla. Identitetet e mësuesit të ri dhe të ekspertit janë të lidhura me pjesëmarrjen e tyre në komunitet. Ata motivohen të mësojnë vlerat dhe praktikat e komunitetit, për të ruajtur identitetin e tyre si anëtarë të komunitetit.

Motivim Një gjendje e brendshme që zgjon, drejton dhe ruan sjelljen.

Motivim i brendshëm Motivim që lidhet me veprimtari që janë shpërblim në vetvete.

Motivim i jashtëm Motivim i krijuar nga faktorë të jashtëm, si shpërblimet dhe ndëshkimet.

Vatra e shkaktësise Vendndodhja e brendshme ose e jashtme e shkakut të sjelljes.

Shperblim Objekt ose ngjarje tërheqëse që jepet si pasojë e një sjelljeje.

Nxitës Objekt ose ngjarje që inkurajon ose shkurajon sjelljen.

Interpretim humanist Vështrim mbi motivimin që thekson lirinë vetjake, zgjedhjen, vetëvendosjen dhe përpjekjen për rritjen vetjake.

Teoritë mbi pritshmerinë X vlerë Shpjegime të motivimit që theksojnë pritshmëritë e individëve për sukses, të ndërthurura me vlerën që ata i vënë qëllimit.

Pikepamje sociokulturore mbi motivimin Këndvështrime që theksojnë pjesëmarrjen, identitetet dhe marrëdhëniet ndërpersonale brenda bashkësive të praktikës.

Pjesemarrje legjitime periferike Përfshirje e vërtetë në punën e grupit, edhe pse aftësitë tuaja nuk janë të zhvilluara sa duhet dhe kontributet të vogia.

Nevojat

Sipas teorisië se Maslout, dallimi i nevojave të mungeses

nga nevojat e qenies. Maslou ka quajtur nevoja të mungesës katër nevoja të nivelit me  te  ulët: mbijetesën, sigurinë, përkatësinë dhe të vetërespektin. Kur këto nevoja plotësohen, motivimi për

përmbushjen e tyre bie. Ai ka quajtur nevoja të qenies tri nevoja të nivelit rnë të lartë: arritjen intelektuale, vlerësimin estetik dhe vetërealizimin. Kur këto plotësohen, motivimi i njeriut rritet,

duke kërkuar plotësime të tjera.

Cilat janë nevojat themelore që ndikojnë në motivim

dhe si ndikon vetëvendosja në motivim? Teoria e vetëvendosjes sugjeron se motivimi ndikohet nga nevoja për zotësi, autonomi, kontroll dhe lidhje. Kur nxënësit përjetojnë ndjenjën e vetëvendosjes, ata janë të motivuar së brendshmi — janë më të interesuar për punën e tyre, kanë sens më të lartë per verërespektin dhe mesojne me shumë. A e përjetojnë nxënësit ndjenjën e vetëvendosjes apo jo, varet pjesërisht nga fakti nëse komunikimi i mësuesit me nxënësit i pajis ata me informacion apo kërkon t’i vendosë ata nën kontroll. Përvec kësaj, mësuesit duhet të njohin psikologjinë e nxënësve, të ofrojnë zgjedhje, të sjellin argumente logjike për kufizimet dhe ta trajtojnë performancën e dobët të nxënësit si problem që duhet zgjidhur dhe jo si objekt per kritikë.

Hierarkia e nevojave Modeli i Maslout për shtatë nivele të nevojave njerëzore, duke filluar nga kërkesat elementare fiziologjike deri te nevoja për vetërealizim.

Vetërealizim Përrnbushja e potencialit që ka njeriu.

Nevoja të mungesës Katër nevoja të nivelit më të ulët, sipas Maslout, të cilat duhet të plotësohen të parat.

Nevoja të qenies Tri nevoja të nivelit më të lartë, sipas Maslout, nganjëherë të quajtura edhe nevoja të rritjes.

Nevoja për autonomi Dëshira që veprimet tona të përcaktohen nga vullnetet tona, jo nga shpërblimet ose trysntë e jashtme.

Teoria e vleresimit konjitiv Teori që sugjeron se ngjarjet ndikojnë në motivim nëpërmjet perceptimit të tyre nga individi, si kontrolluese të sjelljes ose si sjellëse të informacionit.

Orientimet drejt qëllimit

C’lloje qëllimesh janë më motivuese? Qëllimet e rritin motivimin, në qofië se janë specifike, relativisht të vështira dhe të mundshme per t’u arritur në të ardhmen e afërt.

Përshkruani qellimet e zotërimit, të performancës, të shmangies ndaj puniës dhe qëllimet shoqërore. Qëllimi i zotërimit është synimi për të fituar njohuri dhe zotëruar aftësi, cka i con nxënësit të kërkojnë sfida dhe të këmbëngulin kur ndeshin në vështirësi. Qëllimi i performances është synimi per të marrë nota të mira apo për t’u dukur me i zgjuar ose me i zoti se të tjerët, ck           

i bën nxënësit të jenë të preokupuar për veten e tyre dhe për faktin se si duken në sytë e të tjerëve (nxënës të përfshirë nga egoja). Nxenësit mund t’i përqafojnë këto dy lloje qëllimesh ose t’u shmangen por problemet janë me të mëdha në rastin kur u shmangen. Një lloj tjetër shmangieje vihet re te nxënësit që i shmangen punës, të cilët thjesht duan të gjejnë rrugën më të lehtë per ta kapercyer situatën. Nxënësit me qëllime shoqërore mund të mbështeten ose të pengohen në të nxënët e tyre, në varësi të qëllimit specifik (p. sh., mund të bëjnë gallatë me shokët ose të nderojnë familjen e tyre).

Cfarë e bën të efektshëm përcaktimin e qëllimit në klasë?

Qe përcaktimi i qëllimit në klasë të jetë i efektshëm, nxënësit kanë nevojë për opinione të sakta rreth përparimit të tyre drejtqëllimeve dhe duhet t’i pranojnë qëllimet që u janë caktuar. Përgjithësisht, nxënësit janë më të gatshëm të adoptojnë qëllime  që u duken realiste, mesatarisht të vështira, të kuptimta dhe që për vleren e te cilave u jane dene argumente te shendosha.

Detyra Plote

Nevoja për organizim ne klase...psikologji edukimi

Nevoja për organizim

Cilat janë sfdat e drejtimit të klasës? Klasat nga natyra janë shumëdimensionale, plot me veprimtari të njëkohshme, me temp të shpejtë e të menjëhershëm, të paparashikueshme,

publike dhe të ndikuara nga historia e nxënësve dhe veprimet e mësuesit. Mësuesit i duhet t’i manovrojë me shkathtësi këto elemente cdo ditë. Veprimtaria e frytshme në klasë kërkon

bashkëveprimin e nxënësve. Mbajtja e bashkëveprimit është e ndryshme për cdo grupmoshë. Nxënësit e vegjël mësojnë se si “të shkojnë në shkollë” dhe kanë nevojë të mësojnë procedurat

e përgjithshme të shkollës. Nxënësit më të rritur kanë nevojë të mësojnë vecantitë e duhura për të punuar në lëndë të ndryshme. Puna me adoleshentët kërkon që mësuesit të kuptojnë

fuqinë e grupit të bashkëmoshatarëve adoleshentë.

Cilat janë qëllimet e drejtimit efkas të klasës?   Qëllimet e drejtimit efkas të klasës janë që të krijohet kohë e bollshme për të mësuar; të përmirësohet cilësia e shfrytëzimit të kohës duke

I mbajtur nxënësit të angazhuar aktivisht; të bëhet e sigurt që strukturat e pjesëmarrjes të jenë të qarta, të drejtpërdrejta dhe te sinjalizuara me konsekuencë; të nxitet vetëdrejtimi, vetëkontrolli dhe përgjegjësia e nxënësit.

Drejtim i klasës Teknika që përdoren për të mbajtur një mjedis

Mësimor të shëndetshëm,relativisht të cliruar nga probleme të sjelljes.

 Kohë e dedikuar Koha e caktuar për të mësuar.

Kohë e të nxënit akademik Koha kur nxënësit janë duke e kryer realisht me sukses një detyrë mësimore.

Kohë e angazhuar/Kohë në punë Kohë e shpenzuar duke mësuar aktivisht.

Struktura të pjesëmarrjes Rregulla që përcaktojnë mënyrën e marrjes pjesë në veprimtari të ndryshme.

VetëdrejtimDrejtimi i sjelljes nga individi dhe pranimi i përgjëgjësisë për veprimet e tij.

Krijimi i një mjedisi miësimor pozitiv

Të bëhet dallim midis rregullave dhe procedurave.

Rregullat jane përcaktime specifke për cka lejohet dhe nuk lejoheti në  klase.ato zakonisht shkruhen ne forme dokumenti ose afishohen

Procedurat kane te bëjnë me detyrat administrative, levizjet  e nxenesve mirembajtjen e mjedisit dhe rutina për kryerjen e mësimeve, nderveprimet midis nxënësve dhe

mësuesve dhe ndërveprimet midis nxënësve. Rregullat mund të shkruhen në kuadrin e të drejtave dhe nxënësit mund të përftojnë: duke marrë pjesë në vendosjen e këtyre rregullave.

Për respektimin dhe shkeljen e ketyre rregullave dhe procedurave duhe te sanksionohen pasoja, ne menyre qe mesuesi dhe nxënësit të dinë se cvjen me pas.

Të bëhet dallim midis sistemimeve të hapësirës sipas

territoreve personale dhe zonave të interesit. Ekzistojnë dy lloje themelore organizimi të hapësirës: territorial (organizimi tradicional i klasës) dhe funksional (ndarje e hapësirës në zona interesi ose te punës). Shpesh kriter është fleksibiliteti. Konsiderata të rëndësishme për zgjedhjen e sistemimeve fzike prej mësuesit janë lehtësia per marrjen e materialeve, volitshmëria, privatësia kur është e nevojshme, lehtësia e mbikëqyrjes së nxënësve dhe gatishmëria për të rivlerësuar planimetrinë.

C’probleme dreitimi ngre përdorimi i kompjuterave në

klasë?Nëse në klasë ka kompjutera, është vecanërisht e rendesishme që procedurat të jenë të qarta. Pavarësisht nëse në klasë ka vetëm një kompjuter, disa apo më shumë, mësuesit duhet të mendojnë mire se c’duhet të dinë nxënësit për të kryer detyra të zakonshme, duhet t’u mësojnë procedurat e përdorimit dhe të sigurojnë udhëzime të shkruara, të lehta për t’u zbatuar dhe të lehta per t’u gjetur. Nxënës ose prindër vullnetarë mund të trajnohen si ndihmës ekspertë. Dhënia e roleve të ndryshme, nxënësve të ndryshëm për administrimin e detyrave kompjuterike, e bëjnë më të lehtë përdorimin e tyre.

Krahasimi i javës së parë të shkollës midis drejtuesve të

efektshëm të klasës dhe atyre të paefektshëm. Drejtuesit e efektshëm të klasës i shpenzonin ditët e para te shkollës duke u mësuar nxënësve një numër rregullash e procedurash funksionale dhe lehtësisht të kuptueshme, duke përdorur njëkohësisht shumë shpjegime, shembuj e punë praktike. Nxënësit merreshin me veprimtari të organizuara dhe të këndshme dhe mësonin të punonin bashkërisht në grup. Karakteristike per mësuesit e efektshëm ishin reagimet e shpejta, të vendosura, të qarta dhe konsekuente në lidhje me shkeljen e rregullave. Përvec kësaj, atae kishin planifkuar mësimin me kujdes, duke shmangur ndonjë deryrë të minutës së fudit, që do t’i largonte prej nxënësve. Ne radhë të parë, mësuesit merreshin me shqetësimet më të ngutshme të fëmijëve. Kurse drejtuesit e paefektshëm, në të kundërt, i ndryshonin nga dita në ditë procedurat për kryerjen e detyrave rutinë dhe as ua mësonin ato nxënësve, as ua praktikonin. Nxenësit fllonin të bisedonin me njëri-tjetrin, sepse s’kishin asgjë t'e dobishme per te bërë. Mëuesit e paefektshëm iknin shpesh

nga klasa. Shumë syresh zhyteshin në shkrimin e shkresurinave ose merreshin vetëm me një nxënës. Ata nuk kishin bërë plane se si t’ia dilnin mbanë me probleme të zakonshme, si ardhja me

vonesë e nxënësve ose ndërprerjet e mësimit.

Procedura/rutinaHapat e përcaktuar për t’u zbatuar gjatë një veprimtarie.

RregullaDeklarime që specifkojnë sjellje të pritshme dhe të ndaluara; përcaktim i gjërave që lejohen dhe që nuk lejohen.

Pasoja të natyrshme/llogjike Në vend që nxënësit të ndëshkohen, vihen t’i bëjnë gjërat edhe një herë për t'i ndrequr ose, në njëfarë mënyre, përballen me pasojat që rrjedhin natyrshëm prej veprimeve të tyre.

Zonë veprimiZonë e  një klase ku zhvillohet pjesa më e madhe e ndërveprimit.

Mbajtja e një mjedisi të mirë për të mësuar Si arrijnë mësuesit të nxisin angazhimin? NE përgjithësi,

me rritjen e mbikëqyrjes nga ana e mësuesit, edhe koha e angazhimit të nxënësit rritet. Kur detyra vetvetiu i jep nxënësit sinjale të vazhdueshme se c’duhet të bëjë më tej, zelli i tij do të jetë

më i madh. Veprimtaritë që përmbajnë hallka të qarta, kanë prirje të bëhen më tërheqëse, sepse një hallkë e con natyrshëm te tjetra. T’ua bësh të qarta dhe konkrete nxënësve kërkesat e punës, t’u sigurosh materialet e nevoshme dhe të monitorosh veprimtaritë — të gjitha rritin angazhimin.

Shpjegoni faktoriët qië parandalojnë problemet e drejtimit ne klasë sipas identifkimit të tyre nga Kounini. Per te krijuar mjedis pozitiv dhe për të parandaluar problemet, mësuesit duhet të marrin në konsideratë ndryshimet individuale, të mbajnë gjallë motivimin e nxënësit dhe të përforcojnë sjelljet pozitive. Sipas Kouninit, mësuesit e suksesshëm në parandalimin e problemeve janë të aftë në katër fusha të përshkruara prej tij: syceltësia, njëkohshmëria, fokusimi te grupi dhe menaxhimi i lëvizjeve. Nëse duhet të japin ndëshkime, duhet t’i japin me qetësi dhe privatisht. Përpos zbatimit të ideve të Kouninit, mësuesit mund t’I parandalojnë poblemet në klasë edhe duke krijuar një bashkësi përkujdesi, edhe duke u mësuar nxënësve se si të vënë në perdorim aftësitë shoqërore dhe aftësitë e vetërregullimit emocional.

Si i ndihmojnë mësuesit nxënesit për te formuar lidhje me shkollfin? Per të filluar ndërtimin e lidhjeve, mësuesit duhet t’i shpalosin qartë kërkesat e tyre si per ecurinë mësimore të nxënësve, ashtu edhe per sjelljet e tyre. Respekti për nevojat dhe të drejtat e nxënësve duhet të jetë në qendër të procedurave të klasës. Nxënësit kuptojnë se mësuesit kujdesen per ta, kur mësuesit përpiqen t’i bëjnë mësimet interesante, kur janë të drejtë e të ndershëm me ta, kur sigurohen se ata i kuptojnë mësimet dhe kur zotërojnë mënyra për t’i zgjidhur me sukses shqetësimet dhe preokupimet e nxënësve.

Syceltësia Sipas Kouninit, të qenët në dijeni të gjithckaje që ndodh në një klasë.

Njëkohshmëri Mbikëqyrje e disa veprimtarive në te njëjtën kohë.

Fokusim te grupi Aftësia për të mbajtur të angazhuar sa më shumë nxënës që të jetë e mundur.

Menaxhim i lëvizjes Mbajtje e mësimeve dhe e lëvizjes së grupeve në temp të përshtatshëm (dhe të epshëm), me kalime të qeta dhe në mënyrë të larmishme.

Trajtimi i problemeve të disiplinës

Përshkruani katër nivele nderhyrjesh në raste sjelljesh të palejueshme. Se pari, mësuesit shihen sy më sy me nxënësin ose përdorin sinjale të tjera pa fjalë, pastaj përdorin aluzione me fjale te thjesht duke ndërfutur emrin e nxënësit në mësim. Pastaj mësuesi pyet nxënësin që prish disiplinën, nëse

eshtë i vetëdijshëm per efektet negative të veprimeve të tij ose të saj, pastaj i rikujton procedurën dhe e ngarkon ta zbatojë me korrektësi. Në qoftë se kjo nuk funksionon, mësuesi mund t’i kërkojë nxënësit të thotë rregullën ose procedurën e saktë, pastaj i kërkon ta zbatojë ate dhe vazhdon t’i kërkojë, në formë të qartë e të prerë, por joarmiqësore, të heqë dorë nga sjellja e pahijshme. Në qoftë se edhe kjo dështon, mësuesi mund t’i ofrojë një alternative — ose nxënësi të heqë dorë nga sjellja e keqe, ose të takohen mënjanë per të biseduar rreth pasojave.

C’mund të bëìjnë mësuesit në lidhje me bullingun, talljen dhe bullingun në internet?

Mësuesit shpesh e nënvlerësojnë ashpërsinë e konflikteve dhe të bullingut që ndodhin në shkolla ndërmjet nxënësve. Bullingu përfshin si zhbalancimin e fuqive fizike midis nxënësve, ashtu edhe përpjekjet e përsëritura per të dëmtuar tjetrin, dhe është dukuri që mund të ndodhë në mjedise të ndryshme jo vetëm në shkollë, por edhe jashtë saj. Mësuesit duhet ta konsiderojnë bullingun si formë dhune dhe për eliminimin e tij duhet të përdorin po ato strategji që do të përdornin edhe për eliminimin e akteve të tjera të dhunës. Parandalimi i bullingut, fjala vjen, mund të materializohet në formën e krijimit të një bashkëse respektuese në të cilen zhvillohen diskutime rreth konfliktit, por edhe në sigurimin e vendeve të posavme në të cilat nxënësit mund të raportojnë sulmet kundër tyre. Nxënësit mund të përfitojnë edhe nga ndermjetësimet midis bashkëmoshatarëve.

Cilat janë disa nga problemet në klasat e nëntëvjecares?

Mësuesit që punojnë në shkollat nëntëvjegare, duhet të jenë të përgatitur per  t’u marrë me nxënësit që nuk i kryejnë detyrat mesimore, që shklën vazhdimisht të njëjtën rregull ose që i sfidojnë

mësuesit hapur. Këta nxënës ndoshta janë edhe duke përjetuar

shkaqe stresuese të panjohura dhe të fuqishme për ta. Si perfundim, nxënësit e nentëvjecares mund te përfitojnë, në qoftë se mesuesit u sigurojnë mundësi ose u tregojnë burimet prej nga këta nxenës mund të kërkojnë ndihmë e mbështetje. Mësuesit mund ta konsiderojnë të dobishëm edhe konsultimin e tyre me keshilltarët psikologë, si dhe me prindërit dhe kujdestarët e nxënësve.

Dhuna në shkolla

C’mund të bëhet për dhunën në shkolla? Ne të vërtetë, dhuna në shkolla është në rënie, po, gjithsesi, incidente të tilla si të shtënat me armë në shkolla kanë terhequr vëmendjen e

mediave. Grupi me i mundshëm per të rënë viktimë e dhunës jovdekjeprurëse janë të rinjtë e moshës 12-24 vjec — shpesh në mjediset e shkollës. Një mënyrë per të parandaluar dhunën,

është të krijohen klasa ku të sundojë dashamirësia e respekti. Eshtë vecanërisht e rëndësishme të respektohen trashëgimitë kulturore të nxënësve, pa cënuar njëkohësisht pritshmëritë e larta në mësime. Ndërmjetësimi midis bashkëmoshatarëve është një mundësi e mire per te parandaluar dhunën në shkolla. Hapat per ndërmjetësimin e bashkëmoshatarëve janë: (1) Te identifikojnë së bashku natyrën e konfliktit. (2) Te‘ shkëmbejnë pozitat dhe interesat. (3) Te shkembejnë këndvështrimet. (4) Ta sendërgjojnë të paktën tri pika pajtimi që lejojnë përfitim të ndërsjellë. (5) Te arrijnë një marrëveshje integruese.

Nevoja për komunikim

Ckuptohet me “të dëgjuarit empatik"? Kur lindin probleme, komunikimi midis mësuesit dhe nxënësit është me rëndësi paresore. Te gjitha ndërveprimet mes njerëzve, madje edhe heshtja

ose shperfillja, kumtojnë njëfarë mendimi. Te dëgjuarit empatik dhe aktiv mund te jetë një celës i dobishëm kur nxënësit ia paraqesin problemet mësuesve. Mësuesit duhet t’ua persërisin nxënësve

ate që kanë dëgjuar prej tyre. Kjo përsëritje është më shumë sesa thjesht ligjërim mekanik fjalësh të dëgjuara; ajo duhet te perthithë emocionet, synimin dhe kuptimin në brendësinë e saj.

Të bëhet dallim midis stileve pasive, të rrepta dhe të prera.

Stilti pasiv mund të shfaqet në shumë forma. Ne vend që t’i thuhet nxënësit dtejtpërdrejt se cfarë të bëjë, mësuesi thjesht komenton sjelljen, i kërkon nxënësit të mendojë rreth veprimit të përshtatshëm ose i bën kërcënim, por duke mos e vënë kurrë në zbatim. Ne stilin reagues të rreptë , mësuesit mund te bejnë deklarime “akuzuese” ndaj nxënësit të cilin e dënojnë, por pa pohuar qartë se cduhet të bëjë nxënësi. Reagimi i prerë  u komunikon nxënësve se mësuesi interesohet aq shumë per ta dhe per procesin e të nxënit, saqë s’mund të lejojë që sjellja e gabuar të vazhdojë. Mësuesit e prerë e deklarojne  qartë se c’presin prej nxënësve.

Rregulla e perifrazimit Procedurë sipas së cilës dëgjuesit, përpara se të lejohen të përgjigjen. duhet të përmbledhin me saktësi atë që ka thënë një folës.

Të dëgjuarit empatikTë kuptuarit e qëllimit dhe emocioneve që qëndrojnë prapa asaj cka thotë një njeri  dhe t'i reflektosh ato duke i parafrazuar.

Mesazhi “Unë" Deklarim i qartë, joakuzues, se si dicka ndikon mbi ju.

Disiplinë e rreptë Stil reagues i qartë, i prerë dhe joarmiqësor.

Drejtim kulturalisht i ndjeshëm Marrja në konsideratë e kuptimeve dhe e stileve kulturore në hartimin e planeve të drejtimit dhe të qenit i ndjeshëm ndaj nxënësve.

Kërkues zemërdhembshur Mësues të efektshëm me nxënësit afreamerikanë që karakterizohen dhe nga kërkesa të larta, edhe nga një kujdes i madh për nxënësit e tyre.

Detyra Plote