Tema: Veçanti të stilit në letërsinë për fëmijë;
- Figura dhe subjekti
- Karakteret
- Përshkrimi, peizazhi, portreti
- Dialogu
- Raporti ngjarje-mendim
- Titulli
- Onomastika
- Hyrja ne krijimin letrar për fëmijë
- Këndvështrimi origjinal i autorit
STILISTIKA
- Historiku i studimeve të ligjërimit
- retorika është e lidhur me hartimin e ligjëratave
- Aristoteli e quan retorikën si shkencën që përpunon rregullat e artit të të folurit bukur e pa të meta.
- Retorika zgjedh mjetet gjuhësore të cilat në një rrethanë të caktuar ndikonin te bashkëfolëssi dhe u krijon atyre bindjen se =ështja për të cilën flitet është një =ështje e drejtë.
- Rëndësi të madhe ka zgjedhja e fjalëve
- Vendosja e tyre në fjali
- Zgjedhja quhet parim i elokucionit
- Mënyra e të folurit quhet elokuencë
- Rregullat e brendshme të elokucionit janë;
- shprehësia
- qartësia
- vecantia
- pastëria gjuhësore
- eleganca
- vecantia ideale
- harmonia
- rregullat e jashtme të elokucionit janë:
- hyrja
- thelbi
- përfundimi
- lidhja midis pjesëve dhe të tërës.
- letërsia u bë objekt i retorikës sepse të thurje një ligjëratë të bukur ishte pjesë e një arti letrar.
- Elokucioni dhe stili
- Sot retorika është e lidhur me letërsinë në pjesën e stilit pasi disa elementë të saj me kohë e humbën funksionin.
- Në prag të lindjes së Stilistikës, retorika nënkuptonte pothuaj vetëm numërimin e figurave retorike
- Në dijen shqiptare gjejmë elementë të mendimit retorik.
- në parathënien e veprave të Barletit, vecanërisht për elokucionin dhe stlin.
- Pjesët e Historisë së Skënderbeut shihen si modele kulmore të ligjëratës.
- Te Bogdani gjejmë trajtimin e figurave retorike që mbeten brenda shkrimit të shenjtë, por që ka rëndësi sepse tregojnë se një problematikë e tillë është përfshirë shumë herët në letërsinë shqiptare.
- Në veprën e parë të metrikës shqipe, Vargnimi n’gjuhë shqype të L. Gurakuqit, thuhet që retorika të shërbejë si mësim.
- Në veprën e Xhuvanit dhe Cipos; fillime të stilistikës e të letërsisë së përgjithshme është përpjekja më serioze dhe e fundit deri tani...
STILISTIKA:
- gjuha si mjet komunikimi është objekt i stilistikës gjuhësore
- organizimi i vecantë gjuhësor ( si përdorim individual) është objekt i studimit të stilistikës letrare.
- Stilistika letrare nuk mbete vetëm në vërtetimin e shprehjes gjuhësore, por synon të shpjegojë funksionin stilistik të saj në harmoni me kërkesat e fushave të tjera të teorisë së gjinive, llojeve dhe klasifikimit. Studimet stilistikore kanë shumë rëndësi për teorinë e letërsisë, sidomos për të përcaktuar vlerat artistike e estetike të letërsisë.
- Stilistika merret me gjuhën si shprehje kolektive, me organizimin e saj parësor, me nivelet kuptimore të një vepre letrare.
STILI:
- përmes stilit, stilistika vazhdon traditën e retorikës.
- Nocioni stil ëhtë më i vjetër se vetë stilistika
- Stil; artit.
- Stili, si mënyrë e organizimit të vecantë të gjuhës.
- quhej një shkop me majë me të cilin shkruhej në tabelat prej dylli.
- Stili si veprimtari mbizotëruese në disa lloje veprimtarish( sport, sjellje, modë ej).
- Stil si vecanti mbizotëruese në arte ose në vepra të vecanta.
Përkufizimet për stilin janë të ndryshme në përputhje me fushën përkatëse.
Sot në vend të titullit stilpërdoret edhe profil.
Stilet janë të shumëllojshme.
Stili dhe Vlerësimi;
- stil i fryrë
- stil rrjedhshëm
- ironik
- i ngjeshur
stili shfaqet si sistem gjuhësor vetjak i një vepre ose i një grupi veprash.
Tipari i vecantë i të gjitha veprave të një autori
Tipari i autorëve brenda një rryme
Stili dhe Kodet letrare:
- kodet janë: stili, gjinia, retorika, metrika.
- Janë kode sepse përfaqësojnë tërësi organike të mundësive shprehëse, brenda të cilave shkrimtari bën zgjedhjet e tij.
- Stili si kod: ose regjistri stilistik, ka të bëjë me mënyrën e të shkruarit.
- Kujto mesjetën dhe tre llojet e stileve; i lartë, i mesëm, i ulët.
- Stili Hermetik por edhe stili Kadarean ( dallimi midis tyre).
- Stili dhe gjinia letrare: gjinia letrare paraqitet si një kategori më e ngushtë se stili (stili sublim, lidhej me tragjedinë dhe epikën, ndërsa stili i ulët lidhej me poezinë komike dhe bukolike.
- Sot marrëdhëniet midis stilit dhe gjinisë kanë ndryshuar. Stili është i përzierë brenda një gjinie. P.sh romani modern është një përzierje stilesh.
- Shkrimtarët ndahen në : ata që respektojnë ndjekjen e saktë të gjinisë dhe në ata që nuk e respektojnë ndjekjen e saktë të gjinisë.
- Shembuj veprash me stile të ndryshme: Balzak, Konica, Xhojsi etj.
Stilistika gjuhësore
Toni dhe stili:
- Kumtimi dhe ndjenja
- Shprehësia dhe forca shprehëse e ligjëratës
- Stilistika gjuhësore dhe burimet shprehëse të shqipes
- Ndërtimi i ligjërimit
- Përstypja e ligjërimit
- Qëndrimi në ton
- Stili është vetia që shfaq ligjërimi ynë si rrjedhim logjik i organizimit tërësor të lëndës gjuhësore.
- Stili është traditë ose vecori individuale.
VECANTITË E STILIT NË LETËRSINË PËR FËMIJË.
- nga pikpamja letrare
- nga kërkesat pedagogjike
Letërsia për fëmijë konsiderohet një dukuri që harmonizon parimet e artit letrar dhe tëpedagogjisë si shkencë dhe art i edukatës.
Fabula dhe subjekti:
- nxitja drejt saj
- e jetuar
- e dëgjuar
- e trilluar
- ngjarjet e paorganizuara e të pazhvilluara artistikisht formojnë fabulën.
Procesi i krijimit:
- përpunimi i ngjarjes
- kronologjia
- pika kohore
- retrospektiva
Fabula tregon cfarë ndodh ndërsa subjekti tregon si ndodh.
Zgjedhja e fabulës;
- e ndërlikuar
- plot veprim
- plot lëvizje
- variacione
- ngjarje të rrëmbyera
- ndërrime vendi dhe kohe
Subjekti i veprës së letërsisë për fëmijë:
- i thjeshtë në linjë dhe në kompozicion
- i kuptueshëm
- përmbajtja të lërë mundësi ritregimi
- struktura lineara për mosha të vogla
- pa digresione, pa largime nga tema
- Identifikimi i fabulës me subjektin
- teknika e konflikteve dhe lëkundjeve të brendshme
- momentet e shkurtra
- gërshetimi i fabulës
- ndërprerjet misterioze
- ndalesat e papritura
- fabul dinamike
Karakteret:
- jo analizë psikologjike
- tipa të përcaktuar
- heroi sipas veprimit
- heroi si trim
- heroi si zhvillim e sipër
Përshkrimi peizazhi portreti:
- përshkrimi i dukurisë
- përshkrim vendi
- përshkrim natyre
- përsjkrim i pamjes së jashtme të njeriut
- por jo përshkrime të imta
- jo përshkrime të gjata
- admiruesi i natyrës
- Portretizime të thjeshta ( jo Tanusha)
- Përshkrimi nëpërmjet veprimit jo si qëllim më vete
Dialogu:
- jep drejtpërdrejtësi
- gjalëri
- besueshmëri
- fjalori aktiv
- raporti dialog-ngjarje
- jo analiza në dialog
- dialogu si karakterizues
- replika të shkurtra
- batuta të thjeshta
- monologu nuk parapëlqehet
Raporti midis ngjarjes dhe veprimit në letërsinë për fëmijë
- mbizotëron ngjarja fabula
- lumi i nostalgjisë jo
- analiza psikologjike jo
Titulli i veprës:
- si emri i njeriut titulli jep identitetin
- duhet të jetë tërheqës
- duhet të përfaqësojë përmbajtjen
- titulli; kalamanjtë e pallatit tim
- titulli fëminor
- të jetë i nivelit psiko-fizik të fëmijëve
- titujt kureshtës
- titujt onomatopeikë
- titujt intrigues; më hëngri macen
- tituj skematikë; pas kthimit
- titujt me reticensa
- toni urdhërues i dëmshëm
- didaskalizmi i dëmshëm
Personazhet:
- personazhi mbi bazën e ngjarjes
- personazhe ka cdo gjini
- konflikti i personazheve
- triumfi i personazhit të mirë
- përpunimi i personazhit
- animizmi
- personazhi dhe dukuritë e natyrës
- personazhe realë
- personazhe të personifikuara
- personazhe fantastikë
- negativë dhe pozitivë
- personazhet përfaqësojnë dy lobe të kundërta
- përjeton drama rrënqethëse
- personazhi dhe tensioni
- personazhi negativ nuk është protagonist
- personazhet nuk jepen bardhezi
- personazhet nuk janë një shumë aritmetike vlerash estetike
Emrat e personazheve:
- emër i saktë dhe tërheqës.
- unë provoj emra si= do të provoja këpucët shprehet një personazh.
- zbulimi i tiparit nëpërmjet emrit: shkatarraqi.
- emrat me prejardhje
- emrat me prapashtesim
- emrat e marra nga folklori
- emër i përgjithshëm dhe mbiemri me tiparin fizik: konia leshtore.
- Emra me mbiemra kompozita: emër + emër veshkaushi mustaqemiu, kokëdruthi, flokëgështenja.
- Emër+ mbiemër: barkmadhi, sylarushja.
- Gjymtyra e dytë është emër vecues: ujku gjakpirës
- Kompozita që kanë më shumë se dy tema: kryekëmbëzbathuri, shtatëpëllëmbëmjekra e tripëllëmbëtrupi...
- Emrat e formuara me onomatope: p.sh personazhi Kuak
- Mendimi mbi emrat ka ndryshuar; personazhi mund të ketë emër të bukur dhe të kryejë veprime të shëmntuara dhe anasjelltas.
Hyrja në krijimin letrar për fëmijë:
- fillimi është gjysma e mirë e punës
- hyrja ka rëndësi në fjalinë e parë
- hyrja të jetë e shkurtër
- hyrja të jetë intriguese
- hyrja me një detaj
- hyrje premtuese
- hyrje me humor
Kënvështrimi origjinal i autorit:
- përsëritja e temave
- skematizmi
- gjetja artistike
- qasja e re te tema e vjetër
Literatura e hfrytëzuar:
1- hyrje në teorinë e letërsisë për fëmijë
2- Stilistika letrare Xhevat Lloshi
3- Teoria e letërsisë Zejnullah Rrahmani